Zagraniczny i polski hip-hop, muzyka, wykonawcy - Najlepszy portal hip-hop

Zacznijmy od tego, że na wielką pochwałę zasługuje idea wydawania takich albumów w Polsce, co podkreślam przy każdej tego typu premierze. Im nasz rynek będzie bogatszy w taką muzykę, tym lepiej. Im więcej osób z was kupi sobie własny egzemplarz wosku czy CD, tym więcej takich płyt trafi na nasze półki, a co za tym idzie będziemy mieli coraz więcej świadomych słuchaczy. No właśnie... Świadomych słuchaczy z uchem wyrobionym przez niełatwą muzyką, z pewną wrażliwością muzyczną i wyobraźnią. Dla takich osób jest ta płyta. Jeśli nie wiesz czym jest "Endtroducing", Ninja Tune kojarzy Ci się z kreskówkami, a muzyka instrumentalna to tylko wersja beta tego co mogłoby z tego powstać "The Life Of Eugene Harrington" z pewnością nie jest dla Ciebie.

Debiutancki album Amerykanina jest owiany mgiełką tajemnicy. Nie tylko w zapowiedziach wydawcy i we wkładce. Słuchając tego albumu naprawdę masz wrażenie, że obcujesz z zagadką, a co najgorsze masz świadomość, że raczej nie jesteś w stanie jej rozwiązać. Chyba nikt nie jest. Warto próbować?

Zgodnie z obietnicą dziś prezentujemy wam kolejny odcinek cyklu "Tak To Się Robi". Naszym gościem jest dziś Oer, niezwykle utalentowany producent z Bydgoszczy, zwycięzca konkursu WuDoo w kategorii "produkcja" i zajawkowicz dużego formatu.

Możecie przeczytać u nas o podejściu Oera do produkcji, o tym jak powstają jego bity i jak postrzega swoją pracę. Zapraszamy do lektury.

"Nie chcecie mainstreamowego hitowego Joe to nie. W takim razie wracam do korzeni" zapowiedział Jasiek po zimnym prysznicu jakim była sprzedaż "J.O.S.E. 2" w ilości ok. 10 tysięcy egzemplarzy, morze krytycznych opinii i ogólny uśmieszek pobłażania w stosunku do takich "hitów" jak "Aloha".

Jak zapowiedział tak zrobił. W efekcie dostaliśmy single, w których Joe nawijał tak dobrze, jak nie czynił tego chyba od dekady a "Slow Down" stało się tegorocznym odpowiednikiem "I Wanna Rock", będąc remixowanym chyba przez każdego. Jak wypadła całość?

Konsekwentnie od lat, dysponując najniższym głosem na naszej scenie rapowej, tworzy muzykę najwyższych lotów. Nie ma co ukrywać, że jest ostatnio wyjątkowo aktywny. Szereg rozmaitych featuringów sprawił, że nietrudno ostatnio trafić na produkcje z udziałem Fokusa. Sprawdźcie, co u niego słychać tuż po udziale na słynnym Czarnym Złocie i na chwilę przed wydaniem kolejnej solowej płyty. Zapraszam do lektury!

Jeden z nich mimo że rozpoczynał karierę w No Limit a później znajdował się pod skrzydłami Lil Wayne'a to dopiero gdy postanowił działać na własną rekę zdobył szersze uznanie i pokazał pełnię umiejętności.

Drugi mimo że na koncie ma takie klasyki jak "Luchini" czy spora część "Reasonable Doubt" wciąż dla zastanawiającej ilości ludzi jest anonimowy. Co dzieje się gdy Curren$y i Ski Beatz łączą siły i czy "Pilot Talk" wznosi się na poziomy nieosiągalne dla reszty?

Dziś, na koniec tygodnia (i pół?) z WdoWĄ, mamy dla was swego rodzaju gwóźdź programu, czyli premierę nowego popkillerowego nieregularnika. Tak To Się Robi ma być działem w którym nasi goście będą opowiadać o swoim procesie tworzenia za każdym razem udzielając odpowiedzi na parę prostych i krótkich pytań z nim związanych (dla rapera przygotowanych mamy cztery, dla producenta pięć). Ich pula może się zmieniać również w zależności od waszych propozycji. Jeżeli w komentarzach pojawi się jakiś godny uwagi pomysł, będziemy brać go pod uwagę.

Na pierwszy ogień poszła właśnie WdoWA, bo choć również my mamy zastrzeżenia to jej ostatnich dokonań, to nie da się jej odmówić silnej osobowości i ciekawych poglądów. Czy jej wizja procesu tworzenia też jest tak wyrazista?

Co znaczy być legendarnym zespołem? Patrząc przez pryzmat autorów tego albumu można by określić to tak: żadnego słabego albumu w dorobku, ciągły rozwój, mnóstwo innowacji wniesionych do gatunku i nieustanne poszukiwanie, które praktycznie nigdy nie kończyło się fiaskiem. ?uestlove, Black Thought i spółka puszczają album? Sprawdza go zdecydowana większość ludzi mówiących o sobie, że są hip-hopowcami i nie tylko. Ich muzyka już dawno wyszła poza sztywny kanon, nigdy nie tracąc korzennego apealu. Są legendarni i już.

"How I Got Over", najnowsze dziecko zespołu wydane 16 lat od oficjalnego debiutu tylko potwierdza ich status. Co ciekawe album, wbrew temu co mówi część słuchaczy nie jest wcale oderwany od hip-hopu. Pierwszy plan w tych kompozycjach stanowią perkusje, a w przewadze śpiewane refreny nie powinny nas zwieść. To hip-hop XXI wieku, który zarazem spodoba się fanom klasyków zeszłej dekady, jak i zwolennikom nowoczesnych, odważnych i skomplikowanych aranżacji.