Komentarze

Pierwsza część "To nie jest hip-hop. Rozmowy" zaskoczyła wielu - swoją formą, doborem gości (Pezet, Wini, czy Dizkret), a przede wszystkim kompleksowością wywiadów. Druga była jazdą po bandzie, którą wypełnili czołowi raperzy, okupujący od paru lat listy OLiS (Taco Hemingway, Oskar83, Solar i Białas), topowi producenci (Matheo czy Magiera) oraz inni członkowie hip-hopowego świata z najwyższej półki. Autorzy, Jacek Baliński i Bartek Strowski, zawiesili sobie poprzeczkę bardzo wysoko, więc kogo zaprosili do tomu trzeciego? Absolutnych zwycięzców 2019 roku, ludzi wydających najgłośniejsze płyty oraz tych biorących udział w najbardziej rozchwytywanych przedsięwzięciach.

To już 9 lat od kiedy postanowiliśmy zmaterializować swój ambitny pomysł stworzenia czegoś na kształt polskiej odpowiedzi na XXL Freshmen - chcąc zebrać i połączyć najciekawsze nowe twarze polskiej sceny, podziemnych wyjadaczy zasługujących na ekspozycję po kilku latach intensywnej pracy oraz talenty, które dopiero co ukazały się na horyzoncie, wdzierając przebojem do gry. Wiedzieliśmy co, nie do końca wiedzieliśmy jeszcze jak - szczególnie, że wyjściowy budżet, którym na ten cel dysponowaliśmy wynosił równiutkie 0 złotych.

A jednak udało nam się ideą zarazić innych - Ostrego, który bezproblemowo dostarczył potężnie rozbudowany bit; Dwaem Media Group, które zgodziło się nakręcić klip jedynie za zwroty kosztów transportu; Bartosza z Endefisu i Studio Szabrownix oraz Anemika i Dobrzejeststudio, którzy zgodzili się użyczyć nam na cały dzień miejsca; klub WhyNot?, który użyczył nam miejsca na specjalne graffiti i w końcu UrbanCity, które wsparło nas finansowo jak i logistycznie przy produkcji płyt. Równie entuzjastycznie odnieśli się do akcji sami zaproszeni raperzy - Medium (dziś Tau), Białas, Gedz, Bonson, Vixen, Shot, Bisz, Tusz Na Rękach, Kaiteu, Śliwa, Rekord oraz Green.

Branża muzyczna działa obecnie na zwolnionych obrotach a na świecie jest mnóstwo ważniejszych i bardziej angażujących tematów niż kultura i rozrywka. Tym bardziej jesteśmy więc pod wrażeniem tego, że w maju czytelnicy na Popkillerze znów wyśrubowali rekordy zainteresowania - wg danych z Google Analytics w ubiegłym miesiącu odwiedziło nas 545 000 użytkowników, generując 2 600 000 odsłon. Rok temu w analogicznym okresie (tj maj 2019) było to 270 000 użytkowników i 1 100 000 odsłon, co wskazuje ponad dwukrotny wzrost w tym okresie (a dopiero co cieszyliśmy się z przekroczenia w styczniu bariery 400k unikalnych użytkowników). Wow!

Pięknie obserwować ciągły wzrost przy 10 latach istnienia serwisu, w świecie gdzie sociale są rozhulane coraz bardziej, kontakt z artystą dostępny na wyciągnięcie ręki a wielu uważa, że media muzyczne nie mają już racji bytu 'bo przecież mogę sobie poczytać na IG/FB'. Wielkie dzięki za tak duże zaufanie, a my nie możemy się już doczekać realizacji kolejnych celów i wydarzeń - na czele z przesuniętą na wrzesień galą Popkillery 2020!

Segment komentarzy na Popkillerze był dla nas zawsze miejscem, gdzie można było wymienić się sensownymi spostrzeżeniami, wiedzą, uwagami, podyskutować merytorycznie na temat rapu. Od jakiegoś czasu jednak coraz mniej było tam merytoryki a coraz więcej jadu.

W ubiegłym roku po powstaniu niecodziennego scenicznego bytu w postaci chillwagonu wielu słuchaczy czy dziennikarzy starało się znaleźć dla Arki Rekina jakieś porównanie - a zestawienia wahały się od Gangu Albanii po  Wu-Tang Clan. Powiedzmy sobie jednak szczerze - fenomen chillwagonu nie tkwi w tym, że jest to po prostu rapowa grupa, a w kontrastach i formie, przez które Marcin Flint określił ich rapowymi Avengers.

Jeśli więc nie Wu-Tang to jak mógłby wyglądać analogiczny do chillwagonu kolektyw na amerykańskiej scenie?

Już za 2 miesiące swoją premierę będzie miał dokument o Moleście, "Skandal. Ewenement Molesty". Jeden z członków grupy, Vienio, spotkał się z Grędziem w celu podpisaniu kaset, przy okazji zdradzając swoje wrażenia z filmu oraz ujawniając, że powrót zespołu do koncertowania jest możliwy.