Spice 1

Spróbujcie wyobrazić sobie sytuację, w której na jednym z największych i najbardziej chłonnych rapowych rynków tworzy się supergrupa, złożona z trzech uznanych artystów, potrafiących jeszcze parę lat wstecz sprzedawać w pojedynkę naprawdę duże ilości solowych dokonań, a jakby tego było mało – do współpracy zostają także zaproszeni topowi raperzy i producenci z regionu. Każdy z Was na pierwszy strzał pomyśli pewnie to samo, co ja przed laty reagując na wzmianki o tym przedsięwzięciu - projekt skazany na murowany sukces. Niestety nic bardziej mylnego i to właśnie komercyjna klapa tercetu Criminalz najlepiej obrazuje wydawniczy stan zachodniego wybrzeża i stosunek ówczesnego mainstreamu do kalifornijskiego gangsta rapu na początku nowego millenium.

W kolejnej części mojej wakacyjnej playlisty pozostajemy nadal w latach 2001-2010, kiedy nad zachodnim wybrzeżem zebrały się paradoksalnie czarne chmury i większość artystów tamtego okresu siłą rzeczy musiało zejść ze swoją twórczością do podziemia (czasem wręcz głębokiego), oraz nauczyć się działać na rynku niezależnym, wydając swoje projekty własnym sumptem. Mam świadomość, że przez ten fakt wasze radary mogły nie zarejestrować naprawdę sporej dawki ciekawych albumów i licznej gamy kozackich utworów, których skromny promil postaram się dzisiaj przedstawić... let's get it on!

Pierwsze zapowiedzi tego albumu sięgają zamierzchłych czasów, kiedy premiery najnowszych kawałków raperzy w Stanach wrzucali na swoje kanały MySpace. Był rok 2007 a wracający do pełni sił po odniesieniu ran postrzałowych Spice 1 udostępnił utwór "Carried by Six" z Daz'em, który zwiastował nowy projekt. Potem ukazał się "I'm A Ridah" z San Quinn'em oraz świetne "Trigga Got's No Love" nagrane z Twistą i Gejmem, po których wydawało się że premiera "Home Street Home" jest tylko kwestią czasu... tak mijały kolejne miesiące razem z kolejnymi datami wydania krążka, z których żadna nie została dotrzymana. Wraz z upływem czasu zmienił się też tytuł płyty (właściwie to materiał uległ rozbiciu na trzy osobne albumy) i tak oto po prawie ośmiu długich latach oczekiwania krążek "Haterz Nightmare" trafił w nasze ręce w połowie 2015 roku - niespełna dekadę od momentu, kiedy Spice 1 wypuścił na rynek swoją ostatnią solówkę "The Truth". Czy warto było czekać?

Album "Haters Nightmare" czeka na swoją premierę już ładnych parę lat. Od pierwszych zapowiedzi płyty minęło rzeczywiście sporo czasu, a my oprócz dwóch singli - "Ghetto Star" i "Sidelines", nie poznaliśmy nawet tracklisty krążka. Teraz wygląda na to, że prace nad wypuszczeniem materiału nabrały nieco większego tempa a sam Spice 1 postanowił poprosić swoich fanów o pomoc przy wyborze okładki nowego LP.

Minęły już ponad 2 lata od czasu mojego wywiadu z Fetty Chico a my nadal czekamy na nowy album w jego wykonaniu. Z zapowiedzianych kilku projektów największe szanse na wydanie ma w moim przekonaniu krążek "Haters Nightmare", z którego otrzymaliśmy już dwa single - ubiegłoroczne "Ghetto Star" i wypuszczone w styczniu "Sidelines". Teraz dostajemy do odsłuchu kolejny numer.

Wszystko co ukazywało się w związku z "ESGN" wywoływało we mnie niepohamowaną konieczność repeatu. Po rozstaniu z CTE i naświetleniu tego jak faktycznie wyglądała sytuacja z Young Jeezym, Gibbs wziął się do roboty. Pytany o to czy to debiut odpowiadał na zasadzie "ja po prostu robię swoje, nazywajcie to jak chcecie". Na płycie zgromadził znakomitych producentów - od znanych już z jego płyt SMKA, po kojarzonych m.in. przez fanów Khalify czy Mac Millera Cardo, Big Jerma, ID Labsa. Gościnnie pojawili się idealnie pasujący do jego stylistyki Spice 1, Jay Rock czy Daz Dillinger. Oficjalna data premiery to 9 lipca, ale materiał już teraz jest dostępny do odsłuchania w całości na stronie DJ Booth. Jestem po pierwszym odsłuchu i myślę, że jakieś dwadzieścia tysięcy kolejnych przede mną. This is how it should be done. Odsłuch w rozwinięciu.

Myślę, że każdy fan rapu z regionów Bay Area po zobaczeniu kto nawija w tym posse-cucie zrobi soczyste 'wow'. Mimo tego, że czas w miejscu nie stoi a pozycja tych panów już nie taka jak kiedyś to tak czy tak - usłyszeć w jednym tracku Mac Malla, 4-Taya, Spice'a i San Quinna to nie lada gratka. A ze wsparciem Blaque'a na refrenie wyszedł z tego całkiem przyjemny numer.