Muflon

To już czwarta odsłona mojego felietonowego cyklu, więc stwierdziłem, że w końcu wypadałoby pochylić się nad wątkiem, który z oczywistych względów jest bliski mojemu sercu, czyli nad kondycją polskiego freestyle'u. Pochylam się zatem i garść refleksji dołączam, zapewne nie pokrzepiających, ale też nie wpisujących się w dominujące stanowisko, które w skrócie wyraża sentymentalne stwierdzenie: "kiedyś to umieli fristajlować, a teraz to same leszcze na bitwach".

W ostatnich tygodniach internetową debatę dotyczącą kultury zdominował wątek Warsaw Shore, czyli ekipy powołanej w celu sformułowania małomiasteczkowej antytezy dla Mensy. Nie chcę się tu zagłębiać w szczegółowy opis samego programu, ani w przekrój reakcji jakie wzbudza. Natomiast chciałem przyznać się, że jak wielu z was, jestem wiernym widzem tego programu. Do tej pory w dziedzinie uczestnictwa w życiu kulturalnym, trzymałem się szlachetnej i stojącej w zgodzie z egzystencjalnym podejściem do życia zasady, że tych spośród jego przedmiotów, które uważam za szkodliwe, podłe czy zwyczajnie głupie – nie tykam. Często słyszałem od znajomych, że "no tak, ja czytam pudelka, ale to dla beki", albo "no, oglądam Pamiętniki z wakacji, ale to tak nie na poważnie". Stawałem wówczas na rażącym swoją powagą stanowisku, że powód jest tu nieważny; tak czy siak, czytasz/oglądasz, więc wspierasz badziew, ergo przyczyniasz się do upadku kultury.

Podobne przesłanie, w którymś z wywiadów zawarł kiedyś Mes, więc kiedy któregoś razu podczas wspólnej pociągowej podróży na jakąś imprezę zobaczyłem, że wraz z chłopakami z Alkopoligamii przeglądają jakieś Bravo, czy coś w tym stylu (chłopaki mieli zwyczaj, nie wiem czy wciąż praktykowany, że na dłuższe podróże zaopatrywali się w tego typu prasę, aby móc zabić czas w podróży śmiejąc się z jej zawartości), spytałem go jak to się ma do jego deklaracji o niewspieraniu tego typu dóbr kulturowych. Mes odpowiedział mi wówczas, że każdy ma prawo do odrobiny hipokryzji, co – piszę to bez ironii - wydało mi się sensownym wytłumaczeniem. Sam też znalazłem wentyl dla mojej, do tej pory brutalnie głodzonej - przynajmniej na tym polu - hipokryzji i teraz za jej cierpliwość spotyka ją zasłużona nagroda w postaci możliwości wyjścia na powierzchnie przy okazji pojawienia się takiego dzieła jakim jest Ekipa z Warszawy. Moja hipokryzja może poczuć się teraz jak panisko, zasłużyła na taką ucztę.

W oczekiwaniu na pierwsze single promujące nadchodzący album Muflona, prezentujemy wam numer jego autorstwa nagrany pod instrumental i idealnie wpasowujący się w klimat ciepłego, lipcowego piątku.

Tak o "Chaosie" mówi sam Muflon: "Jak mniemam powracając z rapowych zaświatów po kilku latach nie robienia niczego w kierunku rozwijania rapowej "kariery", powinno się wjechać z numerem porządkującym pewne sprawy, ale no to jeszcze przyjdzie czas. Na razie łapcie luźny numer, który - mam nadzieję - dobrze was wprowadzi w weekendowy nastrój".

Muflon, żywa ikona polskiego freestyle'u, nagrywa solowy krążek. Album Muflona ukaże się pod koniec 2013 nakładem wydawnictwa Aloha Entertainment. Więcej szczegółów dotyczących projektu wkrótce, póki co zapraszamy na oficjalny fanpage Muflona pod tym linkiem. Poniżej jedyny opublikowany do tej pory solowy studyjny numer Muflona.

"Epikurejczyk 2" to kontynuacja epikurejskiego wątku z płyty EmazetProcent "Jedyneczka" (2007). Tym razem oprócz Proceente i Emazeta w kawałku pojawiają się Mały Esz oraz Muflon. Zdroworozsądkowy przekaz zawarty w tekstach raperów jest aktualny niezależnie od pory roku. Kawałek został nagrany pod instrumental Common "Doinit". Więcej info o nowej produkcji Procenta w rozwinięciu.