Eripe

Nie ma wątpliwości co do jednego - to ostatnia płyta, która ukazała się w 2013 roku a dla wielu będzie to pierwsza odsłuchana w 2014 roku. Owiane aurą tajemniczości wspólne wydawnictwo dwójki, która mocno zaznaczyła w tym roku w podziemiu swoją obecność trafia do nas w ostatnich godzinach tego roku. "Płyta Roku" to collabo Quebonafide i Eripe, przy którym producenckie wsparcie zapewnili SoDrumatic, Lanek, Fuso, Foux, EljotSounds, Adamo i Szur. Album sprawdzicie w całości poniżej.

Tracklista:

Ostatni w tym roku Krótki Strzał znów będzie prawdziwą serią z karabinu - grudniowy zalew muzyki nie ograniczył się do kolosalnej ilości albumów, dostaliśmy również masę luźnych produkcji, spontanów czy podziemnych projektów. Część z nich i te które udało nam się wyłapać znajdziecie poniżej a wśród raperów sporo rozpoznawalnych podziemnie lub wchodzących w mainstream ksywek - Jot, Solar/Białas, Kuba Knap, Eripe/Enson, Diset, Leh, ADM/Quebonafide/Białas, Tymin, Kopek, TrooM, Plejer, JNR... i sporo więcej.

Słoń i Mikser to idealny duet do robienia tego co sami nazywają "chorym hip hopem", "horror rapem" albo "masażem środkowego ucha małym młotkiem do wybijania szyb w autobusach". Mikser ma nie tylko skłonność, ale też wielki talent do tworzenia podkładów, których przewodnim motywem jest niepokój, groza i strach. Słoń z kolei to gość, który ma niewątpliwy dar do pisania takiego rapu - zarówno w skali pojedynczych linijek jak i obszernych konceptów na kawałki. Pierwsza "Demonologia" to album, który potrafił zaintrygować i zdziwić, kiedy ogrom polskiego rapu wywołuje co najwyżej obojętność. Materiał sprawił, że duet szybko stał się pierwszoplanową gwiazdą, a liczba fanów i słuchaczy wzrosła tak, że... musiała wzrosnąć też liczba hejterów.

Wydaje mi się, że część słuchaczy, która nie była w stanie zaakceptować tekstów tarzających się w wydzielinach i plastycznie opisujących najbardziej drastyczne historie jakich nigdy byście nie wymyślili, musiała sobie w prosty sposób wytłumaczyć fakt, że płyta odniosła sukces. Prostym wytłumaczeniem jest rzucenie debilnego hasła "to rap dla gimbów". Kiedy słucham trzeciej części "WCM" i uwzględni w tym wszystkim postać Słonia, jego osobowość, zarzut wydaje się być kuriozalny. Czy do końca? Faktycznie rzeczy pokroju "picia ropy z pryszczy" i wersy w stylu "zamrożę kawałek gówna, żeby potem Cię nim dźgnąć" bardzo kojarzą się ze wczesnorozwojowym poczuciem humoru, ale przecież to tylko jedna strona medalu. To nie przypadek, że "DII" zadebiutowało na drugim miejscu OLiSu, a fanów jest coraz więcej, nie tylko wśród osób słuchających na codzień hip hopu.

„Mogę wypierdalać" to trzecia już odsłona sztandarowych dla krakowskiego rapera „100 linijek szaleństwa" i konfrontacja ze słuchaczami oraz sytuacją w rapgrze. Za bit odpowiedzialny jest Ksywabezdja. Numer promuje pierwsze LP w dorobku Eripe.

Przypuszczam, że gdyby rok temu ktoś rzucił hasło „Eripe”, większość osób wyobraziłaby sobie nagrobek z rzucającym się w oczy epitafium o treści: „Rest in peace”. Jednak po premierze „Chamskich Rzeczy” nie jest to już takie oczywiste, bowiem krakowski raper, o tej jakże przyjaznej ksywce, namieszał dosyć mocno swoją płytą w podziemiu. Jego pseudonim coraz częściej pojawia się na forach, a debiut wymieniany jest w rankingach najlepszych polskich wydawnictw. Logiczne zatem jest, że na zapowiedzianą płytę czekało wiele osób, zwłaszcza, że jej premiera przypadała akurat na domniemany koniec świata.

Równo 1 listopada krakowski raper Eripe postanowił przypuścić "Inwazję na rap". Jak mówi info prasowe: "Drugi singiel z nadchodzącej płyty Odium EP to kolejne bezkompromisowe 100 linijek szaleństwa, tym razem bezpośrednio wymierzone w całą polską rapscenę, agresywne rozliczenie się z wszystkimi zjawiskami i trendami tej kultury."