Statystyczne podsumowanie roku 2014 - cz.2 (polski rap a OLiS)
Wczoraj przedstawiłem Wam jak wyglądała lista najpopularniejszych polskich teledysków rapowych w roku 2014... Dziś czas na Olis. Tutaj rekordy już nie były bite... chociaż są też wyjątki. Aż 79 płyt zostało minimum raz odnotowanych na liście – to osiągnięcie zostało poprawione. Dla porównania w 2013 roku na Olisie znalazło się miejsce dla 66 produkcji a w 2012 dla 55...
Poniżej cała lista. Kolejno wyróżnione zostały:
Liczba notowań spędzonych na liście – wykonawca – tytuł – ewentualne 1 miejsce.
23 Paluch – Lepszego życia diler,
18 Tede - #kurt_rolson,
17 Eldo – Chi – raz pierwsze miejsce,
17 Sokół & Marysia Starosta – Czarna biała magia,
16 Chada – Syn Bogdana,
16 O.S.T.R. & Marco Polo – Kartagina – raz pierwsze miejsce,
15 donGURALesko – Kroniki betonowego lasu,
15 Rasmentalism – Za młodzi na Heroda,
14 White House Records – Kodex – 5 Elements – raz pierwsze miejsce ,
11 Kali, Gibbs – Sentymentalnie,
11 Słoń & Mikser – Demonologia II,
10 Sobota – X przykazań,
10 Ten Typ Mes – Trzeba było zostać dresiarzem,
9 Lukasyno – Bard,
9 Pawbeats – Utopia,
9 Pokahontaz – Reversal,
8 KaeN – Piątek 13-go,
8 Małach & Rufuz – Oryginał,
8 Peja, Slums Attack – Na legalu?,
7 Włodi – Wszystko z dymem – raz pierwsze miejsce,
7 Fisz Emade – Mamut,
7 Miuosh – Pan z Katowic – raz pierwsze miejsce,
7 Paluch & Chris Carson – Made In Heaven,
7 RPS/WHR – Książę aka. SLUMILIONER,
6 Bezczel – Słowo honoru,
6 Dudek RPK – Prorok 56,
5 B.O.K. – Labirynt Babel – raz pierwsze miejsce,
5 Gedz – NNJL,
5 Kacper – Gotowy na wszystko,
4 Bonson & Matek – O nas się nie martw,
4 Dixon 37 – O.Z.N.Z.,
4 Pięć Dwa – N.E.O.,
3 Chada – Efekt porozumienia,
3 Kafar dix37 – Panaceum,
3 Kękę – Takie rzeczy,
3 Olsen & Fu – Kameleon 2,
3 Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz – Bal maturalny,
3 Tau – Remedium,
3 Vienio – Etos 2,
3 Zbuku – Życie szalonym życiem,
2 Czarny HiFi – Nokturny i demony,
2 Donatan – Równonoc,
2 Egotrue – Definicja Ego,
2 HST – Sen koszmarny,
2 Ganja Mafia – Wiesz co się kruszy,
2 HuczuHucz – Gdzie Wasze Ciała Porzucone,
2 Kaczor – Most na rzece odkupienia,
2 Kuba Knap – Lecę, chwila, spadam,
2 Matheo & Grzegorz Piotrowski – Nowe Pokolenie 14/44,
2 Miuosh & Onar – Nowe światło,
2 Pih – Kino nocne,
2 Planet ANM / Eliot Sounds – Uniwersum ,
2 RH- - Karty sim,
2 Vixen – Loco Tranquilo,
1 Bonson & Matek – MVP,
1 Chada – Jeden z Was,
1 Cira – Niewidzialny celebryta,
1 Diox Hifi – 7 minut po śmierci,
1 Egon – Szyfry ulicy,
1 Flirtini – Heartbreaks & Promises vol.2,
1 Hades, Emade, Dj Kebs – Czasoprzestrzeń,
1 HV/Noon ,
1 Jarecki, BRK – Punkt widzenia,
1 K2 – Anatomia,
1 Kali – 50/50,
1 Kali – Gdy zgaśnie słońce,
1 LJ Karwel – Niepotrzebne skreślić,
1 L.U.C – Ref-lekcje o miłości apdejtowanej selfie,
1 Miuosh – Prosto przed siebie,
1 Ńemy – Ń,
1 Official Vandal – Innocent,
1 Onar – Autodestrukcja,
1 Ostry – Cztery wiosny,
1 Paluch – Biuro ochrony rapu,
1 Pokój z Widokiem na Wojnę – Grawitacja,
1 Popek i goście – Monster 2,
1 Prosto XV,
1 Słoń & Mikser – Demonologia/ Wersy, ludzie, hip-hop,
1 Spinache – Spinache,
1 VNM – Propejn.
W 52 notowaniach polskie płyty hip-hopowe pojawiły się na liście 393 razy co daję średnią 7,56 płyt na notowanie, a to oznacza, że ponad 15% miejsc na OLIS-ie jest stale zarezerwowane dla polskiego rapu. Mnie osobiście te liczby zaskoczyły, będąc przekonanym, że 2014 rok nie był raczej lepszym od poprzedniego a już na pewno nie od 2012 roku. Faktem jest, że w tym roku aż 26 pozycji tylko RAZ zostało uwzględnionych na liście a w 2013 roku tylko 12. Warto zwrócić uwagę, że tym razem na OLiS nie zdołali zadebiutować z najnowszymi produkcjami chociażby Borixon, 2sty, Buczer, Młody M czy Peerzet, co nie stanowiło dla nich problemu przy ostatnich projektach. 5 płyt zajęło pierwsze miejsce. Niewątpliwie duży wpływ na dobre wyniki hip-hopu na Olisie miała dobra końcówka 2013 roku i premiery płyt Palucha, Soboty czy Rasmentalism. Z produkcji wydanych w minionym roku najdłużej na liście utrzymali się Tede z płytą „#kurt_rolson”, Eldo z „Chi” i Chada ze swoją kwietniową płytą solową „Syn Bogdana”. Miejmy jednak nadzieję, że jakieś produkcje z końcówki 2014 roku zdominują również notowania z roku 2015.
Ostatnim poruszonym wątkiem będzie kwestia wyróżnień – złotych i platynowych płyt. O tym już jutro.