stic.man

stic.man

dodano: 2013-04-07 18:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 1)

"Revolutionary But Gangsta" było pierwszym albumem dead prez, który usłyszałem, a miało to miejsce gdzieś w okolicach 2005. Pamiętam jak zastanowiałem się czemu ludzie tak to propsują, być może ze względu na słabszą znajomość angielskiego i rapu. Przez lata tkwiłem w przeświadczeniu, że debiutanckie "Let's Get Free" to jest coś, a potem było już słabiej. Do tego roku, który przyniósł nam warszawski koncert, na którym niestety usłyszeliśmy tylko M1'a. Po latach dopiero słyszę, że dead prez byli jednymi z naprawdę niewielu raperów kojarzonych z NYC, którzy umieli wykorzystać południowe patenty, a przede wszystkim rytmikę w sposób twórczy i drapieżnie efektowny.

W Source'ie ta płyta dostała 4,5 mikrofonu na 5 i bardzo słusznie. Jest odważna, flow jest świeże do dzisiaj, a teksty są bardzo konkretne - u dead prez raczej nie ma innych przypadków. Do dziś z ust członków zespołu słyszymy, że nie mają nic przeciwko mainstreamowemu rapowi, ale wbić się do domów szerokiego odbiorcy z czymś takim? Huh. To jest dopiero coś.

kategorie: Hip-Hop/Rap, Recenzje
dodano: 2013-04-06 18:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 3)

"Information Age" to pierwszy pełny album dead prez od czasu "Revolutionary But Gangsta". Nie to, że w międzyczasie mieliśmy do dyspozycji jedynie stare nagrania. Duet nie próżnował i otrzymaliśmy mnóstwo muzyki - czy to mixtape'ów, solówek, collabos z Outlawz itd. Kiedy ma się jednak na koncie dwa albumy takiego kalibru jak "Let's Get Free" i "RBG" to wiadomo, że oczekiwania wobec kontynuacji będą wysokie i trzeba naprawdę popisać się kreatywnością i umiejętnościami, żeby sprostać wymaganiom słuchacza. M1 i stic.man na pierwszym miejscu stawiali jednak nie czyjeś oczekiwania, ale swoje własne. Ich celem stało się postawienie kroku naprzód, rozwinięcie swojej muzyki w nowym kierunku, a nie eksploatowanie starych patentów. M1 powiedział nam w wywiadzie, że na płycie dużo mówią o przyszłości i chcieli, żeby płyta brzmiała przez to futurystycznie. Efekt? "Information Age" jest szokujące.

Po pierwszym przesłuchaniu złapałem się za głowę. Co to za taneczne zaśpiewki? Co to za popowe melodie? Co to za dance'owa rytmika? O co w tym wszystkim chodzi? Gdzie są Ci rewolucyjni gangsterzy? Otóż dorośli, zmądrzeli (a do głupich przecież nie należeli) i zrobili kolejny przełomowy album w swojej twórczości. Każde kolejne przesłuchanie pogłębia szok, ale już inny. Szokujące jest, że w takiej formie dead prez nadal są Artystami, przez duże A.

dodano: 2013-04-04 21:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 2)

Chociaż wśród fanów rapu mało kto nie zetknął się z dead prez ani razu, to nawet zwolennicy zespołu nie są w pełni świadomi jak wiele muzyki dostaliśmy od "Let's Get Free" do dziś. Oprócz albumów były przecież bardzo konkretne mixtape'y, solowe albumy, wspólne nagrania z innymi raperami. stic ma na przykład na koncie pochodzący z 2006 mixtape z Young Noblem z Outlawz. Ostatni członek kalifornijskiej grupy dodany do składu przez 2Paca pojawił się też w singlu z pierwszej oficjalnej solówki stic.mana zatytułowanej "Manhood". Właśnie teledysk do tego numeru zobaczycie w dzisiejszym Diggin' In The Videos? Dlaczego? Żeby pokazać jak bardzo wszechstronną grupą są dead prez i jak błędne jest wrzucanie ich do wora z napisem "hip-hop polityczny".

dodano: 2013-04-03 20:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 2)

Nasi artyści tygodnia w kategorii kawałków poświęconych płci pięknej, miłości i relacjom damsko-męskim są chlubnym wyjatkiem, co (stoję o zakład) przysporzyło im większą przychylność kobiet niż może się wydawać. Wystarczy wspomnieć najbardziej znany w Polsce (obok "Hip-Hop") kawałek zespołu - "Mind Sex", w którym mówią o więzi emocjonalnej i intelektualnej jako nie mniej ważnej niż seksualna. Dodajmy, że stic nawija tam takie linijki jak "don't say I don't wanna fuck, cause I do", a cały wydźwięk kawałka jest daleki od pantoflarstwa. Chodzi w nim o to, że utarty schemat faceta myślącego tylko i wyłącznie jajami dla członków zespołu jest nie do zaakceptowania.

dodano: 2013-04-02 19:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 5)

Polski koncert dead prez (finalnie jedynie samego M1'a) stał się dla nas okazją nie tylko do tego by zrobić wywiad, ale też pogrzebać w dorobku obu raperów, a przecież jest w czym. Ostatecznie stwierdziliśmy, że z uwagi na te okoliczności duet łączący NYC z Florydą zasługuje na tydzień na Popkillerze. W jego trakcie możecie spodziewać się wysokiego stężenia klipów i kawałków DP na naszej stronie. Dla kogo z was jest to dobra wiadomość? Zespół nie ma już takiej rotacji jak na początku wieku, ale frekwencja na warszawskim koncercie potwierdziła, że Polacy wiedzą jakie znaczenie dla rapu miały krążki M1'a i stic.mana.

dodano: 2013-03-28 17:30 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 0)

Ciężko z dzisiejszej perspektywy uwierzyć jak duży komercyjny sukces odnieśli dead prez ze swoimi niewygodnymi dla mainstreamowych mediów tekstami. Nie mówimy tylko o "Let's Get Free", ale także o "Revolutionary But Gangsta". Właśnie z tego ostatniego albumu pochodzi singiel "Hell Yeah", który świetnie ukazuje co kryje się pod tytułowym hasłem. Teledysk do tego numeru (jeden z najlepszych w dorobku grupy) zaczyna się od gangsterki i kradzieży samochodu, ale chodzi w nim o znacznie więcej.

dodano: 2013-03-27 19:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 5)

Już jutro w warszawskim klubie 55 wystąpi pochodzący z Flordy choć działający na początku w NYC duet dead prez. Zespół zadebiutował w 2000 roku klasycznym albumem "Let's Get Free" z takimi numerami jak "Hip-Hop" czy "Mind Sex" na trackliście. Panowie mocno trzymali się wówczas z Lordem Jamarem, który wprowadził ich do gry. Produkcją materiału w większości zajął się stic.man ale M1 maczał w tym palce, a swoje dołożyli wspomniany członek Brand Nubian i... Kanye West. Dzisiaj chciałbym przypomnieć wam numer, który pokazuje dlaczego jeszcze w czasach licealnych ta dwójka była w stanie sprowokować wystąpienie uczniów w szkole, które ostatecznie zakończyło się przyłączeniem rodziców i wielu społecznych organizacji do projektu.

kategorie: Hip-Hop/Rap, News, Teledyski
dodano: 2013-02-06 14:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 5)

"Let's Get Free" dead prez to album, który osobiście uważam za absolutną czołówkę wszechczasów jeśli chodzi o przekaz społecznie i politycznie zaangażowany. Wysoki poziom wiedzy, błyskotliwe refleksje, czasem bardzo brutalne wnioski... M1 i stic.man mieli jednak problem, żeby wrócić do poziomu swojego pierwszego materiału. Dziś mamy przyjemność zaprezentować wam promujący ich najnowszy krążek singiel "No Way As The Way" z bardzo miłym dla ucha i wpadającym w pamięć refrenem. Numer traktuje o tolerancji religijnej i robi to w taki sposób, że wzbudza uznanie, choć na początku jeszcze miałem małe wątpliwości. "Information Age" jest już dostępne.

recenzja
kategorie: Hip-Hop/Rap, Recenzje
dodano: 2012-12-22 18:00 przez: Daniel Wardziński (komentarze: 4)

Dla tych, którzy nie obserwowali pełnej wzlotów i upadków kariery Saigona, należy się małe zapoznanie, bo nie powinna to być przelotna znajomość. Pochodzący z nowojorskiego Brownsville raper formalnie zadebiutował w 2010 roku krążkiem "The Greatest Story Never Told", który pierwotnie miał nazywać się "The Greatest Story Ever Told". Zmiana tytułu jest oczywiście bardzo symboliczna. Trzydziestopięcioletni dziś MC ma za sobą naprawdę długą drogę. Najpierw więzienie w którym zaprzyjaźnił się z rapującym koleżką, który nauczył go nie tylko mikrofonowych technik, ale także podzielił się zdobytą przez siebie wiedzą dotyczącą realiów w jakich jego zdaniem funkcjonuje Świat. Zaraz po wyjściu (wyrok Bran Canerard dostał za napaść pierwszego stopnia) zaczął wypuszczać mixtape'y, otworzył bardzo cenioną serią "Da Yardfather", a potem również "Warning Shots", które z miejsca zjednały mu zainteresowanie wydawców w tym całej plejady majorsów widzących w tym gościu "milion na wejściu" jak opowiada nam na płycie.

Ostatecznie zdecydował się na ofertę Atlantic Records, a swoją mało przyjemną przygodę z tym gigantem przytacza w kapitalnym numerze "The Game Changer", gdzie wspomina np. miny szefów wytwórni, kiedy dowiedzieli się o czym traktuje sugerowany na singiel kawałek z Trey Songzem. Kiedy w 2010 wreszcie wydostał się z toksycznego kontraktu, których niestety ostatnio jest coraz więcej, zadebiutował z materiałem, który pokazywał jakie możliwości ma Saigon, ale brzmiał jakby leżał trochę za długo. Dlatego właśnie nowy krążek trzyba było prędzej czy później sprawdzić.