Grime

Młodzi grajmowcy w starych betach. Starzy grajmowcy w nowych corvettach. Tak to z grubsza wygląda w tej chwili. Ojciec chrzestny gra electro, a reszta gra jak w Stanach. Prawdziwy grime został na podwórkach i ulicach pomiędzy domkami z brunatnej cegły. Małolaty chodzą do szkoły, albo kręcą ciemne interesy, a w słuchawkach gra im Roll Deep, czy Kano, na którym się wychowali. Pirackie radia, fristajle nagrywane na youtube'a i undergroundowe koncerty dają możliwość zaprezentowania się szerszej publiczności. Motywują ci, którym się udało, a wizja Wileya wyciągającego pomocną dłoń jest cichym marzeniem każdego żółtodzioba. Wielu chce, nie każdy może dlatego szybciutko odpadają sezonowi zajawkowicze. Wygrywają ci, którzy szlifują flow i nie poddają się tak łatwo.

Jest taki trend w europejskim rapie, że jak chcąc zrobić banger, ładuje się do numeru zachodni patent. Tyczy się to głównie dinozaurów. Staruszki coraz większymi krokami odbijają od swoich korzeni. Roll Deep to właśnie takie wygi, ale ciężko zarzucić im odejście od swojego gatunku, bo już na pierwszy album nagrali parę wykrętów. J2K jest członkiem tej bandy, więc wie jak korzystać z dobrych inspiracji. Tym razem na warsztacie amerykański minimalizm.

21 czerwca będziecie mogli posłuchać nowego albumu w całości nawiniętego przez najbardziej charakterystyczne angielskie flow. Co kryje się pod komiksową okładką?

2002 to rok, w którym pochowano Królową Elżbietę, Serena Williams pokonała swoją siostrę w finale French Open, a Alicja Janosz wygrała pierwszego polskiego Idola. W Anglii rządził garage, a grime był w powijakach. Z podziemia coraz śmielej wyłaniały się twarze młodych zdolnych takich jak Wiley, czy Kano. Hardkorowe, ryjące czape numery raperów wskakiwały coraz wyżej na listach przebojów.

Jedną z ekip, której pierwszym singlem udało się zawojować aż siódme miejsce na oficjalnym UK Charts jest właśnie More Fire Crew. Sprawdźcie jak to brzmiało "Back then", kiedy jeszcze Lethal Bizzle nie miał syndromu rapera, a Dizzee Rascal był tym samym wkurzonym małolatem szczerzącym się z kąta.

Przyjrzeliśmy się już gromadce Wiley'a z Eskibeat Recordings, a dziś, jakkolwiek by to nie zabrzmiało, powdychamy trochę brudnego smrodu. Dirtee Stank to label londyńskiego rapera Dizziego Rascala, który wydaje płyty takich artystów jak Newham Generals, czy Smurfie Syco.

Ciach, wrzucamy brzydkie logo na tapetę.

Dollera poznaliśmy już parę niusów wstecz kiedy to rapował sobie w najlepsze melanżowe numery o maniurach. Okazuje się jednak, że chłopak jest nie w ciemię bity, na cztery nogi kuty, czerpie ze spuścizny gangsta rapu z Queensbridge i wie jak zarobić brudną forsę na tym i owym.

Jeśli chcecie poznać parę jego patentów odpalcie ten streetalbum.