Macklemore

Macklemore już osiem lat temu wpadł w ucho forumowych diggerów głębokiego podziemia, po czym w związku z życiowymi problemami na parę lat zapadł się pod ziemię. Wrócił jednak i od tego czasu konsekwentnie, po swojemu i w pełni niezależnie parł do przodu, skupiając coraz większą uwagę. Gdy zobaczyłem live na Splashu co zrobił razem z Ryanem Lewisem to byłem w mocnym szoku, bo numery znałem, ale nie spodziewałem się aż takiego ognia na żywo. Na jesieni ukazała się debiutancka "The Heist", a dziś Macklemore jest o złotą płytę, multiplatynowy singiel i kilkaset milionów youtube'owych odsłon dalej... i śmiem twierdzić, że zasłużył na każdego zarobionego w ostatnich miesiącach centa. Pokazał bowiem, że do mainstreamu można wciąż wjechać z buta bez kompromisów, w pełni niezależnie, i stawiając tylko na muzykę a nie kasę, kontakty czy budowanie medialnej kontrowersji. A także, że pod chwytliwą powłoką można przemycić tam treści poważniejsze, często społeczne i dalej robić swoje z undergroundową mentalnością, tylko na o wiele większą skalę.

A dlaczego piszę o tym teraz, w przededniu premiery klipu do "Can't Hold Us"? Bo gdy zobaczyłem video z wykonania tego numeru live na MTV Movie Awards to doszedłem do wniosku, że teoretycznie, porównując do Splasha i Hip Hop Kempu przez ten rok zmieniło się wszystko - przepych, pozycja, otoczka, siła rażenia. Jednak pod tą powłoką wciąż kryje się ten sam surowy, koncertowy ogień i czysty hip-hop. Sprawdźcie sami jak Macklemore radzi sobie na scenie bez hypemana, jedynie z DJ-em i trębaczem, i przekonajcie się, że między występami na Splashu i na rozdaniu nagród MTV zmieniło się wszystko - poza esencją.

Działo się, oj działo w tym 2012... Zamiast rozpisywać się w obszernym podsumowaniu popkillerowej działalności postanowiliśmy przygotować dla Was mały fotograficzny przelot przez ważniejsze dla nas momenty w tym roku. Roku, w którym odwiedziło nas ponad milion unikalnych użytkowników, dając 10 milionów odsłon - dzięki! Na 2013 mamy sporo postanowień związanych z działaniem Popkillera - o rzeczach niezrealizowanych nigdy nie lubimy mówić, ale pierwsze postanowienie jest takie, by w tym tygodniu na 100% dać Wam w końcu zaległe wyniki wielkiego urodzinowego konkursu i więcej nie zanotować takiej obsuwy w żadnej kwestii. A na razie - miłego oglądania!

Pisanie profilu Macklemore'a to chyba najłatwiejsze zadanie jakie może spotkać przygodnego internetowego publicystę. Bo widzicie, w przypadku każdego innego mc sięgnąłbym do bio na Wikipedii, przeszukał dziesiątki wywiadów na zagranicznych portalach, powybierał z nich najciekawsze fragmenty, dodał coś od siebie, posklejał jakoś w logiczną całość, okrasił pompatycznym finałem, dał do sprawdzenia Nataliemu, i cześć. A żeby wiedzieć o Macklemorze niemal wszystko wystarczy posłuchać jego utworów. Mało który raper zostawia tak dużo siebie na bitach.

"The Heist" zbiera masę pozytywnych opinii, lokując się dodatkowo jako w pełni niezależne wydawnictwo na 2 miejscu list sprzedaży Billboardu a Macklemore raz po razie pisze na swoim facebooku, że nie może uwierzyć w to, co dzieje się wokół tego albumu. Ale patrząc na poziom muzyczny ciężko się dziwić. Gość, którego XXL wybrało na Freshmana i który następnie pozamiatał takie festiwale jak Splash czy Hip Hop Kemp to postać w żadnym wypadku nie przypadkowa. Od dawna obecny w podziemiu, kiedyś znany w Polsce jednostkom (podobno swego czasu była opcja na jego koncert w naszym kraju za 500$, ale nie miałaby szansy na zwrot kosztów), dziś otoczony ogromnym i wciąż rosnącym hypem. Macklemore i Ryan Lewis naszymi Artystami Tygodnia!

Dlaczego: Po czym poznać świetnego rapera? Po tym, że w jednym singlu potrafi nagrać rozbujany hymn na cześć lumpeksów, by w kolejnym śmiertelnie poważnie i odważnie (znając realia hip-hopowej kultury) - z perspektywy heteroseksualisty - wstawić się po stronie praw do homoseksualnych małżeństw, zarazem unikając taniego patosu czy emanowania kontrowersją i robiąc wrażenie na słuchaczu bez względu na jego prywatne zdanie w tej kwestii. Szef, choć do tego akurat klipu Macka wracać raczej nie będę.