Klasyka

Ludzie pytają ich, kiedy znowu będą bezczelni... Jak widać 12 lat ciszy w zupełności wystarczy. Jeden z najbardziej kontrowersyjnych i oburzających opinię publiczną rapowych składów, pionierzy opierania twórczości na kwestiach seksualnych... wracają!

2 Live Crew, ze wsparciem kolejnej legendy - Mannie Fresha, nagrywają obecnie nowy krążek, "Just Wanna Be Heard"

Występ Taliba Kweli, był najbardziej oczekiwanym show sobotniego wieczoru w Parku Sowińskiego. Po występie we Wrocławiu przy okazji "Wrocław 2012 Festival" wiele osób mówiło, że koncertowo Talib nie prezentuje się tak dobrze jak w studyjnych nagraniach.

Myślę, że show na Warsaw Challenge był sporą niespodzianką, bo filar Reflection Eternal nie tylko poradził sobie świetnie, ale naprawdę rozbujał tłum ludzi zebranych w amfiteatrze. Pierwszym strzałem było klasyczne "Move Somethin'".

Przyznam szczerze, że jestem w dużym szoku po tym co zobaczyłem. Po wysłuchaniu bardzo, bardzo wielu kawałków, które miały być hołdem dla J Dilli wiedziałem, że jego muzyka żyje, że ludzie na całym Świecie słuchają jej, inspirują się nią i wciąż kochają niepowtarzalne brzmienie wytworzone przez geniusza z Detroit.

Nie sądziłem jednak, że znajdzie się ktoś, kto zaaranżuje kompozycje Jamesa Yanceya na orkiestrę. Nie sądziłem, że cała sala koneserów muzyki poważnej po zakończeniu wstanie i zacznie bić brawo. Myślę, że to co zobaczycie będzie dla was wzruszające o ile macie choć trochę wrażliwości w sercach i choć trochę pojęcia o muzyce.

Zdarzają się w historii muzyki takie płyty, które po ich stworzeniu zaczynają żyć własnym życiem. Płyty, które przerastają nawet artystów, którzy je stworzyli. Hip-hopowi zdarzyło się parę takich płyt, ale za każdym razem, kiedy "Endtroducing..." wraca do mojego odtwarzacza, mam wrażenie, że to najcenniejszy z diamentów jakie dostaliśmy.

Kiedyś o Arts The Beatdoctorze ktoś napisał, że jest Mozartem samplingu... OK, jest świetny, ale porównując go do DJ'a Shadowa na tym albumie, wygląda jak utalentowany organista z małej mieściny. "Endtroducing..." to znacznie więcej niż niecałe 70 minut muzyki. To niesamowita podróż do której będziecie chcieli wracać. To album o którym można by napisać książkę, ale niemożliwe byłoby wyczerpanie jej materii w 100%.

Pamiętny wers Dre'a z "2001" "Nigga, we started this gangsta shit/ This is the motherfucking thanks I get?" to w pewnym sensie szczyt bezczelności. Jak słuchając czegoś takiego ma się czuć Schooly D, który faktycznie jest ojcem gangsta rapu, a dziś puszcza niskobudżetowe klipy ze średniej urody laseczkami? To raper, który mógłby do Snoopa zwracać się "młody", do 50 Centa "szczeniaku", a do Game'a "dziecko".

Schooly po drodze zdążył wydać osiem studyjnych albumów, nawrócić się i pracować z KRS'em i... zniknąć równo dekadę temu po albumie "Funk'N'Pussy". Ciekaw jestem co promuje ten teledysk.

Nie wiem jak dla was, ale dla mnie jest to chyba informacja roku. Po ponad trzech latach przerwy i - wydawałoby się - zawieszeniu działalności legendarny skład z warszawskich Jelonek postanowił spontanicznie zebrać się i ponownie wejść do studia.

Okazją będzie 10-lecie kultowego debiutu, pochodzącego z 2001 roku "Efektu". Ekonom, Żółf i Mazsa postanowili uczcić ten jubileusz.