Jazz

Jaka jest kondycja polskiego popu widać gołym okiem - prawie nic ciekawego się nie dzieje, a muzyka, którą gra przeciętne radio to w znacznej większości nuda i słabość. Szkoda, zwłaszcza że nie zawsze tak było. W czasach komuny rodzimy pop, jazz
i bigbeat były potężne, a popularne piosenki, które znała każda przeciętna gospodyni domowa były nierzadko perełkami. Nic też dziwnego, że jest trochę producentów, którzy w polskiej muzyce lat '60, '70 i '80 grzebią i chętnie z niej samplują.

Są też ludzie, którzy jarają się polską tradycją muzyczną, chcą ją pokazać innym i przechować to, co najlepsze, przemycając też odrobinę charakterystycznego socrealowego klimatu. I o to chodzi w Fonotece - projekcie 77 Cuts, o którym słyszeliście w tekstach Ortegi.

Teielte to jedno z większych odkryć polskiej muzyki tego roku. Jego świetne "Homeworkz" to coś czego nie trzeba wstydzić się proponując znajomym zza granicy. Fantastyczne brzmienie i bardzo nietypowe pomysły wraz z bogatą i doskonale przemyślaną aranżacją towrzą piękną, głęboką i wysublimowaną, choć nie przemądrzałą muzykę.

Autor wydanego w UKnowMe "Homeworkz" właśnie wziął udział w organizowanym przez Warp Records konkursie na remix numeru Gonjasufiego. Chcecie posłuchać jak wypadł, a może nawet pomóc mu wygrać?

Outlaw i Vocem, czyli Jakub i Konrad Zamojscy to kuzyni tworzący bardzo nietypową muzykę pod wspólnym szyldem B.R.O. Dopóki tworzyli ją dla węższego grona odbiorców, nie słyszałem o nich nic. Dzisiaj panowie mają za sobą bardzo ciekawy, niezależny label NOECHO Records.

We współpracy z NOECHO panowie przygotowali kolejną, po "Analog People In A Digital World" porcję swojej jazzującej i trippującej muzyki.

Już jakiś czas temu informowaliśmy was, że nowy album Noona prawdopodobnie ukaże się w najbliższej przyszłości. Dziś mamy dla was oficjalne informacje związane z nadchodzącym, czwartym już w dorobku artysty albumem instrumentalnym.

Dla tych, którzy urodzili się wczoraj, przypomnijmy, że Mikołaj Bugajak (nowa płyta będzie wydana pod własnym imieniem i nazwiskiem) to autor muzyki na takich kapitalnych krążkach jak "Muzyka Klasyczna", "Światła Miasta", "Bleak Output", "Gry Studyjne", "Muzyka Poważna" czy "Pewne Sekwencje".

Czy jest ktoś, kto miał z polskim rapem kontakt choćby piąte przez dziesiąte i nie wiem kim jest Noon? Człowiek, który wykreował nie tylko swój styl, ale swego rodzaju szkołę, której uczniów można słuchać nawet dziś. Noon robi coraz mniej muzyki, ale zawsze wzbudza nią spore zainteresowanie.

Gość, który masteruje teraz płyty trzech czwartych raperów na scenie chyba właśnie zbiera się do wydania swojej kolejnej solowej produkcji.

Zacznijmy od tego, że na wielką pochwałę zasługuje idea wydawania takich albumów w Polsce, co podkreślam przy każdej tego typu premierze. Im nasz rynek będzie bogatszy w taką muzykę, tym lepiej. Im więcej osób z was kupi sobie własny egzemplarz wosku czy CD, tym więcej takich płyt trafi na nasze półki, a co za tym idzie będziemy mieli coraz więcej świadomych słuchaczy. No właśnie... Świadomych słuchaczy z uchem wyrobionym przez niełatwą muzyką, z pewną wrażliwością muzyczną i wyobraźnią. Dla takich osób jest ta płyta. Jeśli nie wiesz czym jest "Endtroducing", Ninja Tune kojarzy Ci się z kreskówkami, a muzyka instrumentalna to tylko wersja beta tego co mogłoby z tego powstać "The Life Of Eugene Harrington" z pewnością nie jest dla Ciebie.

Debiutancki album Amerykanina jest owiany mgiełką tajemnicy. Nie tylko w zapowiedziach wydawcy i we wkładce. Słuchając tego albumu naprawdę masz wrażenie, że obcujesz z zagadką, a co najgorsze masz świadomość, że raczej nie jesteś w stanie jej rozwiązać. Chyba nikt nie jest. Warto próbować?