D.I.T.C. - nasz 100-minutowy wywiad z legendami wreszcie na YouTube!
Wywiad z D.I.T.C. przeprowadzony w 2010 w warszawskim Airport Hotel Okęcie przy okazji wizyty chłopaków w Polsce, kilka dni przed występem na łódzkim Outline Colour Festival to rzecz, z której jestem mega dumny.
Porozmawiać około 100 minut ze swoją ulubioną ekipą rapową na świecie, dopytać o wszystkie nurtujące kwestie a na koniec usłyszeć podziękowania za "pokazanie, że Polska wie o co chodzi w rapie" - bezcenne.
Od tego czasu minęło 7 lat a ja miałem możliwość usiąść przed kamerą z takimi artystami jak 50 Cent, Mobb Deep, G-Eazy, Kid Ink, Machine Gun Kelly, KRS-One, Big Daddy Kane, Macklemore i wieloma innymi, ale nadal uważam, że to właśnie ta rozmowa jest najlepszym wywiadem jaki kiedykolwiek ukazał się na Popkillerze. Zazwyczaj wywiady zagraniczne robione są w biegu, ze ścisłym czasowym ograniczeniem - tutaj piątka z NY miała dla nas praktycznie cały dzień odpowiadając na rzekę pytań, a po 100 minutach rozmowy zabraliśmy Diamonda D do warszawskich sklepów z winylami, by skończyć wieczór w studiu Erem razem z O.C., A.G. i HIFI Bandą, co zaowocowało numerem "Warsaw Outdoors".
Niesamowita historia i niesamowity materiał, który publikujemy wreszcie na YouTubie (do tej pory dostępny był tylko w częściach na naszym starym kanale Vimeo) - specjalnie z okazji nadchodzącego w tym tygodniu koncertu D.I.T.C. na Hip Hop Kempie a także weekendu połączonego z 44 urodzinami hip-hopu. Idealne video na wieczór, ogląda się to jak mocno zajawkowy hip-hopowy dokument, łapcie więc i miłego oglądania!
Oto info, o czym posłuchacie w poszczególnych częściach:
Cz.1 - (do 0:15:22) podtytuł - "Wiele osób nagrywa, ale mało robi muzykę"
Czego D.I.T.C. oczekiwali po występie na OCF, czy planowali udać się na winylowe łowy, co uważają o dzisiejszym nowojorskim rapie i jego kryzysie. Usłyszycie, co nazywają swoim największym osiągnięciem, na czym polegają medialne schematy i hipnoza, kto chce być numerem 1 a kto numerem 2 czy w końcu - kto tylko nagrywa kawałki a kto robi muzykę. Cała piątka została wybudzona specjalnie na wywiad, dlatego potrzebowała chwili, żeby się rozkręcić, ale jak już do tego doszło to digginowcy powiedzieli nam masę ciekawych rzeczy.
Cz.2 (0:15:22-0:32:27) - "Chcesz sukcesu, to najpierw daj coś od siebie"
W części drugiej o swoich największych osiągnięciach opowiedzą Finesse i Boogie Blind, Lord w obszerny i emocjonalny sposób wyjaśni też w jaki sposób darmowa muzyka psuje rynek i powie, dlaczego póki co niemożliwe jest ukazanie się trzeciej płyty Big L'a, nad którą pracowali z Premierem (bo niedawne "Return Of The Devil's Son" to kompilacja puszczona bez jego udziału)... A.G. przypomni czasy, gdy sprzedawał pierwsze demówki z bagażnika i porówna je z dzisiejszym undergroundem a Diamond opowie o planowanej wspólnej płycie z Pete Rockiem i poprzedzających ją planach...
Cz.3 (0:32:27-0:46:06) - "Bez inspiracji i ognia nie ma co nagrywać"
W trzeciej częsci w ogniu pytań postawiliśmy O.C. Jak wygląda kwestia z zapowiadaną od 2007 solówką? Na czym polegało zamieszanie z premierą "Starchilda"? Którą ze swoich płyt najbardziej ceni? Ale inni członkowie także dorzucili od siebie parę ciekawych rzeczy. A.G. opowiedział, jak czuł się po usłyszeniu bitu do "Next Level" w 8 Mili... Finesse, niegdyś ceniony uliczny freestyle'owiec, opowiedział, co daje freestyle młodym raperom. Diamond wyjaśnił, czy czuje się bardziej raperem czy producentem. Usłyszeliśmy też conieco o filmach Grindhouse i Quentinie Tarantino.
Cz.4 (0:46:06-0:58:33) - "Ludzie muszą dać ci dorosnąć jako artyście"
Finesse odpowie czemu z rapera przerodził się w producenta. Diamond wspomni o relacjach, jakie łączą go obecnie z Fat Joe. A.G. doda conieco o tym, jak współpracowało się z Madlibem czy J. Dillą...
Wyjaśni też, dlaczego "Everything's Berri" ukazało się praktycznie bez żadnej promocji i czy był to celowy zabieg. Razem z O.C. wspomną jak doszło do kooperacji z Marco Polo a Andre doda na koniec, dlaczego wchodził siedem pięter bez windy by dograć się za free.
Cz.5 (0:58:33-1:14:37) - "Big L zawsze wiedział, czego chciał"
Piąta część naszego wywiadu z D.I.T.C. to bez wątpienia jedna z najciekawszych i z tych, które wspominam z największym sentymentem. Finesse opowiedział jakie było jego pierwsze wrażenie po usłyszeniu Big L'a i zabrał nas (razem z GoogleMaps) w podróż przez pół miasta, jaką musiał przebyć, by odebrać Lamonta ze szkoły i freestyle'ować z nim przez pół dnia. A.G. wspomniał o swoich wrażeniach, gdy pierwszy raz usłyszał "Ebonics" z samochodowych głośników...
Wyjaśnił też dlaczego L był taki wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju, w końcu obaj zdradzili jaki Lamont Coleman był prywatnie, jak różnił się jego publiczny image od tego, jak zachowywał się wśród znajomych i czemu miał talent do wplątywania się w kłopoty a także - co przypuszczalnie by robił, siedząc z nami przy stole w trakcie tego wywiadu. Usłyszeć coś takiego z pierwszej ręki o swoim ulubionym raperze - bezcenne.
Ale to nie wszystko - usłyszycie też o zaniku znaczenia wiarygodności i autentyczności w dzisiejszym rapie, patrząc na historię Ricka Rossa oraz dowiecie się, jaki pogląd mają na to digginowcy.
Cz.6 (1:14:37-1:25:22) - "Nie uznajemy publicznego prania brudów"
Czy digginowcy pamiętają jakieś konflikty w D.I.T.C., podobne do tych w G-Unit czy Terror Squadzie? Jak wyglądają obecne stosunki z Fat Joe i dlaczego lepiej trzymać język za zębami?
Czy O.C. wciąż trzyma się z chłopakami z Organized Konfusion? Czy uważa, że poprzez zaproszenie Statika Selektah na "Starchilda" pomógł jego talentowi wybuchnąć? Czemu Diamond postanowił na "Huge Hefner Chronicles" sięgnąć po bity innych producentów?
Cz.7 (1:25:22-1:37:31) - "Rap musi być różnorodny"
Czy mimo tego, że dzisiejszy rap uznają za gorszy niż ten sprzed dekady mają jakichś faworytów spośród młodych MC? Kto i dlaczego potrafi ich zainspirować? Dlaczego rapgrze potrzebni są tacy ludzie jak Kid Cudi a nawet Soulja Boy? Dlaczego lepiej nie wkurzać Joe Buddena? Usłyszycie też w jakim stopniu digginowcy opanowali język polski i czemu mieliśmy przy okazji tego wywiadu duże szczęście.
Podziękowania, dla tych którzy pomagali przy operacji "wywiad z D.I.T.C.": dla Daniela Wardzińskiego (który wymyślił też część pytań a niefortunny zbieg okoliczności sprawił, że nie mógł przeprowadzić wywiadu razem ze mną), Marcina Natali, Janka Bełeziny i Dawida Bartkowskiego za pomoc z tłumaczeniem, dla Adama "Fubu" Mizery, Rafała Tuszyńskiego i Michała Rzepki za zdjęcia, dla Jacka Kowalczyka za nagranie i zmontowanie samodzielnie całego materiału (!) a także dla Airport Hotel Okęcie za użyczenie eleganckiej sali konferencyjnej oraz dla organizatorów Outline Colour Festival za sprowadzenie D.I.T.C. do Polski.