Future

Drugi studyjny album Future'a zapowiada się na jeszcze większy hit niż poprzednie "Pluto". Głównym producentem będzie oczywiście Mike Will Made It, a single, czyli "Move That Dope", "Honest", "Real & True" i "Sh!t" narobiły dużo zamieszania wśród słuchaczy.

Tracklista:

1. Look Ahead

2. T-Shirt

3. Move That Dope featuring Pharrell, Pusha T and Casino

4. My Momma featuring Wiz Khalifa

5. Honest

6. I Won featuring Kanye West

Nadal nie jest znana oficjalna data premiery wyczekiwanego przez fanów albumu "Honest" Future'a, ale teraz dostajemy kolejny singiel promujący wydawnictwo. Tym razem raper z Atlanty na nowy utwór "Move That Dope", za produkcję którego odpowiada Mike Will Made It zaprosił naprawdę doborowe towarzystwo, czyli Pharrella, Pusha T oraz swojego protegowanego Casino. Future ogłosił też, że niedługo zostanie ujawniona data premiery oraz okładka albumu, na którym wśród gości mają znaleźć się m.in. Andre 3000, Kanye West oraz Drake. "Move That Dope" możecie przesłuchać w rozwinięciu.

Od jakiegoś czasu mówiono o nadchodzącym remixie utworu Future'a pod tytułem "Sh!t". Teraz na bicie od Mike'a Will Made It oprócz lidera Freeband Gangu możemy usłyszeć niezawodnego ostatnimi czasy Drake'a oraz Juicy'ego J'a. ""Sh!T Remix" możecie sprawdzić w rozwinięciu wraz z pełnym mixtapem na którym się pojawił, czyli "No Sleep" wydanym przez DJ'a Esco. Co ciekawe, wielu dopatruje się w zwrotce Drake'a odpowiedzi na wejście Kendricka w "Control"

Jestem pewien, że dla wielu jednym z powodów hejtowania Future'a - obok jego wątpliwych wokalnych umiejętności - jest to, że prywatnie kręci z gospodynią tego numeru. Nie dziwi więc, że Ciara zaprosiła go do "Body Party" a w poniższym remixie oprócz tego słyszymy Bobby'ego Raya aka B.o.B. Jest klimacik.

Patrząc na to, jak poszły do przodu kariery wybranych raperów - jedna z najbardziej udanych edycji. Było kilku pewniaków, jednak parę osób zyskało dzięki akcji uwagę, którą pociągnęli dalej. To także pierwsza edycja, w której jedno z dziesięciu miejsc obsadzone zostało głosami czytelników.

Jeśli miałbym wskazać swoje typy co do pretendentów do miana najbardziej wpływowych raperów ostatniego dziesięciolecia jestem przekonany, że Lil Wayne byłby w czołowej trójce. Raper, którego się kocha albo nienawidzi, irytujący swoim wyglądem i głosem, zachwycający wieloma mocnymi punchline'ami i metaforami. Człowiek, którego życie przypomina roller coaster, pełen wzlotów i upadków. Mimo, że 27 września skończy dopiero 31 lat jego dorobek artystyczny jest godny pozazdroszczenia. Ten rok to czas premiery jego jubileuszowej, dziesiątej solowej płyty. Weezy po raz drugi zaprzecza, że jest zwykłym śmiertelnikiem. "I Am Not A Human Being II" nadeszło i pokazało co tak naprawdę prezentuje obecnie artysta z Nowego Orleanu.

Plotki o jego rzekomej emeryturze po "Tha Carter IV" okazały się (na szczęście) zwykłą bujdą na kółkach. Czy druga część "I Am Not A Human Being" jest solidnym materiałem, podobnie jak pierwsza część? A może to krążek jeszcze lepszy? Przed odsłuchem pytań wiele, po odsłuchu można było je zweryfikować.

Ten gość to swego rodzaju fenomen. Gdy od mega ogarniętych muzycznie osób słyszałem, że "jest beztalenciem, nie umie nic, jest asłuchalny, ale i tak robi muzykę, która wbija się w głowę i słucha się jej na pętli" to nie umiałem skumać o co chodzi i jak to możliwe. Przecież podobny schemat pasuje teoretycznie tylko przy okazji zabawy w muzycznego masochistę.

A jednak. Future śpiewać nie potrafi, zawodzi okropnie, że aż bolą uszy, a dodatkowo odświeżając przeterminowany autotune udowadnia, że jednak nawet przy jego użyciu da się fałszować i mijać z tonacją tak, że nauczyciele śpiewu rwaliby sobie włosy z głowy. Nie potrafi też rapować, prezentując w większości zwrotek najprostsze kwadratowe flow i tekstowy poziom retarda pokroju Waka Flocki. Mimo tego... XXL wybrało go do grona Freshmanów 2012 obok MGK, Macklemore'a, Hopsina czy Kid Inka, seryjnie zapraszany jest właśnie do refrenów a jego wycie wbija się w głowę i momentami nawet wywołuje replay-value. Wciąż jednak niemożliwe jest pozbyć się dysonansu między poczuciem "przecież on jest najgorszy i nie umie nic" a "to dlaczego sprawdzam jego kolejny singiel i ciekawi mnie cały album"?