Michał Urbaniak

Chyba nie ma za bardzo co spierać się, że od dłuższego czasu Męskie Granie stało się jednym z tych polskich festiwali, które stoją na najwyższym poziomie artystycznym. Akredytację dostałem w ostatniej chwili, trochę w wyniku przypadku, ale wybór był prosty - zobaczyć Możdżera, Skalpel i Soykę albo ich nie zobaczyć. Fakt, że artyści na trasie wielokrotnie krzyżują swoje style, zapraszają na scenę gości i występują w różnych konfiguracjach był jak dodatkowa zachęta.

Obecność relacji na naszym, rapowym przecież w dużym stopniu, portalu uzasadnia m.in. fakt, że dyrektorem artystycznym oprócz Nosowskiej został O.S.T.R. Lepszym jest jednak to, że fani rapu, im starsi, tym bardziej otwarci na nowe rzeczy, wierzę, że wśród naszych czytelników również. To co warszawska publiczność zobaczyła na Męskim Graniu w 2013 roku, po raz pierwszy w Forcie Bema, bez wątpienia trzymało świetny poziom. Gdybyśmy chcieli pokazać zagranicznemu gościowi jak wygląda polska muzyka na światowym poziomie, spokojnie moglibyśmy 17 sierpnia zabrać go w okolice klubu bokserskiego warszawskiej Legii.