Keith Murray i Slums Attack na II Urodzinach Popkillera w Poznaniu - relacja i zdjęcia

Obchody naszych drugich urodzin zainaugurowaliśmy w Poznaniu. I to jak... Na scenie klubu Eskulap działy się rzeczy wielkie, a zakończenie przerosło zdecydowanie moje marzenie, którym było jedynie zobaczenie koncertu Keitha Murraya. Ale po kolei.

Na początku zastanawialiśmy się jak wypali impreza, bo ludzie schodzili się wolno a dodatkowe utrudnienia w dotarciu zapewnione zostały pod samym klubem. Jednak stopniowo robiło się coraz tłoczniej i chwilę po 22:00 rozpoczęliśmy RPS Club Meeting vol. 1 koncertem naszego ubiegłorocznego Młodego Wilka - Śliwy. Lokalny talent, będący świeżo po legalnym debiucie z płytą "Pełen Etat" rozbujał odpowiednio publikę, która mocno skandowała jego ksywkę i widać, że z nowym materiałem zdążyła się już dobrze zapoznać. Następnie zobaczyliśmy Gandziora, który pozytywnie zaskoczył chyba nawet największych sceptyków. Sceniczny luz, charyzma i naprawdę udany koncert, po którym na chwilę przenieśliśmy się do Torunia... by przekonać się jak na żywo brzmi również niedawno wydany krążek "Dwa Oblicza" Buczera. Nowoczesne bangerowe klimaty... i powrót do klasyki razem z jak zawsze dobrze dysponowanymi SLU, którzy - uzbrojeni m.in. w puchar-niespodziankę dla zajmującej się managementem Pauliny - grali już dla prawie pełnej sali, co pozwoliło mieć nadzieję na mocarne zakończenie wieczoru. I tak też było, choć na główną gwiazdę musieliśmy trochę poczekać.

Za decki wskoczył DJ, publika udała się do baru, my w pełnej gotowości czekaliśmy na Murraya. Zanim Keith przyjechał do klubu zobaczyliśmy prawie godzinny występ supportującego go Respect Tha Goda z Perverted Monks... i znów czekała nas przerwa. W końcu jest! Ale jak na nieprzewidywalnego mikrofonowego wariata przystało Keith nic nie robił sobie z obsuwy, tylko skierował kroki do baru. Toasty z fanami, podpisywanie płyt, foty, po czym błyskawiczna decyzja "dobra, teraz gram". Jeszcze w kurtce i z plecakiem wbił się na scenę z klasycznym wejściem z "Hostile" Ericka Sermona... i na dzień dobry dał nura w publikę. Ale to była tylko zapowiedź. Naładowany energią reprezentant Def Squadu biegał po scenie, perfekcyjnie odgrywał stare i nowsze numery, co chwilę wskakując na barierki czy w środek tłumu, z miejsca niwelując dystans z widownią. Wyciągał na środek Peję, puszczał oczko do dziewczyn tańcujących pod sceną, stopniowo przedzierając się w kierunku największych klasyków. "The Rhyme", w końcu "The Most Beautifullest Thing In This World", które jak to mam w zwyczaju przy ulubionych numerach twardo nawijałem spod sceny. Nie mam jednak w zwyczaju tego, że gwiazda wieczoru oddaje mi mic, bym podbił ją na refrenie... Keith jednak nawet się nie wahał, szybko zgarnął inny mikrofon z dj-ki, po czym zawołał na scenę wszystkich chętnych, by chwilę później po ostatniej zwrotce zakończyć koncert. Wywołany wrócił jednak, by jeszcze raz odegrać tytułowy track z klasycznego debiutu. Wtedy stojący obok Peja dał leżący mi mikrofon, mówiąc "Znasz tekst, dawaj podbij go!", tym samym sprawiając, że po wejściu na scenę i zagraniu całego numeru razem z Murrayem przeżyłem podobną opcję co sam RPS na koncercie Public Enemy. Kosmiczna akcja i zakończenie, którego chyba nikt by nie przewidział... Następnie czekał nas wywiad z Keithem (równie szalony i nieszablonowy, z gościnnym udziałem Peji i Gandziora) i urodzinowy after a "Doc Murray The Pop Killer" (jak sam się ochrzcił) do Stanów wrócił w popkillerowym t-shircie. Game over, szalony wieczór i impreza, która wypaliła tak, że ciężko było to sobie lepiej wymarzyć. Dzięki za przybycie i do zobaczenia w kolejnych miastach na naszej urodzinowej trasie!



PS. Poniżej krótkie amatorskie video z wykonania "The Most Beautifullest Thing In This World", jednak wszystko mamy nagrane dla Was w lepszej jakości i już niebawem będziecie mogli obejrzeć wszystkie występy tego wieczoru!



fotorelacja: Patryk Pindral