B.R.O. "Analog People In A Digital World" - recenzja

Kilka razy zbierałem się do napisania tej recenzji i za każdym razem miałem wrażenie, że aby poznać "Analog People In A Digital World" potrzebuje znacznie więcej czasu niż dotąd. Tym razem jest podobnie choć mam za sobą grubo ponad czterdzieści przesłuchań albumu z czego około dziesięć zeszłej nocy. Stwierdziłem jednak, że chłopaki mają na tyle duży talent, że grzechem byłoby przepuścić ten album bez recenzji.

Konrad (Vocem) i Jakub (Outlaw) Zamojscy to ludzie bardzo świadomi muzycznie, wykształceni w tym kierunku, a przeglądając credits można dostrzec, że mający również wiele stricte muzycznych znajomości. Wszystko co wymieniłem powyżej złożyło się na  efekt niesamowitego bogactwa tego albumu. Powiem szczerze... Nie przypominam sobie tak bogato zaaranżowanej płyty w historii polskiej sample music. Dwadzieścia sekund utworu potrafi zmienić kompozycję o 180 stopni i to kilka (naście) razy w przeciągu jednego numeru.


Swoją drogą termin, który sprzedał mi Arts The Beatdoctor, a który ja z chęcią podłapałem, nie do końca oddaje istotę muzyki B.R.O. Spłyca ją. Przecież na tym albumie sample (no bo chyba w ogóle są... szkoda, że nie zapytałem w wywiadzie) stanowią zaledwie fragment. Mamy tutaj tak bogate instrumentarium, że nie mam wątpliwości - spokojnie możemy mówić o nowym pokoleniu polskiego jazzu. Pokoleniu pracującym innym trybem, używającym innych metod do uzyskania innych efektów, ale kontynuującym specyfikę zjawiska, z którego od wielu lat jesteśmy dumni i którego zazdrości nam cały Świat.

Wielką zaletą albumu w porównaniu z podobnymi dziełami tego typu pojawiającymi się na polskim, i nie tylko, rynku, z pewnością jest bardzo profesjonalne brzmienie, które wyłapiecie nawet pomimo spłaszczenia całości przez kompresję do mp3 (polecam wybór formatu wav... bardziej czasochłonne, ale warte świeczki). Mamy tutaj piękne jazzowe perkusje, świetnie wyważone i wplecione w kompozycję instrumenty smyczkowe, bardzo trafiony bas i setki smaczków, których wyłapywanie może być nie tyle frajdą, co raczej wyzwaniem na wiele wieczorów. Nie ukrywajmy... To dość trudna płyta. Dla wielu będzie to barierą nie do przejścia. Dla wielu sprawi to, że z płytą spędzą kilkadziesiąt razy więcej czasu niż z pozostałymi pozycjami swojej płytoteki. Nie przepadam za obydwoma określeniami, ale do tej muzyki określenie "ambitna" pasuje sto razy lepiej niż "eksluzywna". Swoją drogą... Fajnie, że w te wszystkie jazzowe zagwozdki wpleciono też elementy z innych gatunków jak np. prawie, że drumowe perkusje na początku "Take Up Reel" czy bardziej hip-hopowe wejście do "Microgrooves". To wzbogaca tę pozycję jeszcze bardziej.

Moje odczucia względem tej płyty były bardzo mieszane, ale im więcej jej słucham, tym bardziej przekonuje się, że to nie przypadkowość i niekontrolowane "artystyczne odjazdy" komplikują odbiór, a raczej, że całemu projektowi przyświeca jakaś idea, która zrealizowana jest z nieprawdopodobną wręcz skrupulatnością. Album brzmi jakby każdy z pozornie chaotycznie rzuconych w projekt dźwięków, jest wielokrotnie przemyślany. Jeżli nie lubisz jazzu i płyt, które trzeba "oswająć" "Analog People In A Digital World" będzie dla Ciebie kolejnym bezwartościowym folderem na dysku. Jeśli natomiast cenisz tego typu konceptualne wyzwania, muzykę, która opowiada historię, mówi o uczuciach i, bądźmy szczerzy, nie mówi tego wprost... Możesz wsiąknąć w ten album na długie tygodnie. W moim subiektywnym odczuciu płyta zasługuje co najmniej na czwórkę z plusem. Na piątkę musiałbym dopytać o parę kwestii, które ciekawią mnie coraz bardziej.

Ściągnij Analog People In A Digital World