Tha Dogg Pound "100 wayz" - recenzja

 Kim są Daz i Kurupt nie trzeba przedstawiać nikomu kto siedzi w rapie. W tym roku światło dzienne ujrzał ich długo oczekiwany album "100 Wayz".

Płyta, pierwotnie, miała się ukazać w 2007 roku. Niestety z powodu problemów z wydawcą - KOCH Records - premiera nie doszła do skutku. Na szczęście panowie nie próżnowali i każdy z nich wydał solówki. Daz wypuścił w zeszłym roku kozackie lecz niestety przespane "Public Enemiez", a w tym roku premierę miał kolejny album Kurupta "Streetlights". Na dodatek w ubiegłym roku wyszła płyta na którą trafiły utwory które początkowo miały znaleźc się na opisywanym przeze mnie wydawnictwie. A jak wypadło "100 Wayz"?
Najnowsze dzieło Dillingera i Gotti'ego to 17 utworów. Produkcją płyty zajął się Daz. W niektórych kawałkach wspomagają go współproducenci. Wśród nich są Soopafly, Swizz Beatz, Denaun Porter, Hi-tek i Pete Rock. Płyta poza paroma wyjątkami jest g-funkowa. Czuć w nich klimat Kalifornii jak za najlepszych czasów Westcoastu. Szkoda że ta cudowna atmosfera została zepsuta przez "Fly azz fucc", "Do u drank" i "Smell N like brand new money", które pasują do reszty utworów jak pięść do nosa.

Dillinger i Young Gotti są w formie. Chłopaki świetnie płyną po bitach. tematyka albumu nie zaskakuje. Oscyluje ona wokół typowych kwestii poruszanych przez nich czyli gangsterki i kobiet. Gościnnie na krążku udzielają się Snoop Dogg, Soopafly, R.B.X., Lady of Rage, Nate Dogg, Butch Cassidy, Dru Down, LeToya Williams i Nicole Wray.

"100 Wayz" nie jest wybitne. Jest niestety, tylko dobre. Gdyby usunąć z niego utwory, o których wspominałem wcześniej, moglibyśmy mieć klasyk. Pamiętać jednak trzeba, że takich utworów jak tytułowy, "Skyz tha limit" czy "Gotta let down" próżno szukać w obecnym mainstreamie. G-funku jest dziś w głównym nurcie rapu jak na lekarstwo, więc choćby z tego powodu warto ten album sprawdzić. Ode mnie czwórka z plusem. Za vibe, za vibe i jeszcze raz za vibe. Warto!