Nowe twarze

Już 21 czerwca na oficjalnym profilu MySpace grupy BiszOerKay będziecie mogli w pełni wysłuchać nowego albumu "Raport Z Walki O Wartość". Panowie walczą szczególnie o wartość swojego kolejnego albumu zatytułowanego "W Stronę Zmiany...", a ten ma być tylko preludium. Nie znaczy to bynajmniej, że nie jest wart uwagi.

Dziś jako patron medialny prezentujemy wam promomix "Raportu", który dowodzi, że Ci goście naprawdę mają ambicję, żeby zmienić scenę.

Fashawn to, w mojej opinii, autor najlepszego debiutu i jednej z najlepszych płyt A.D. 2009. "Boy Meets World" wyprodukowane przez Exile'a, to coś do czego wraca się w regularnych odstępach i wciąż nie można wyjść z podziwu. To pierwsza płyta rapera młodszego ode mnie, którą jarałem się jak dzieciak.

Santiago oprócz tego, że ma za plecami rewelacyjnego beatmakera, pisze świetne teksty i ma bardzo dobre flow, ma jeszcze jeden atut. Głos łudząco podobny do młodego Nasira Jonesa...

Gdybyśmy oceniali płyty na zasadzie wymienianie wad/wymienianie zalet pierwsza część tej recenzji byłaby zdecydowanie dłuższa niż druga. Gdyby ktoś chciał się czepiać realizacyjnych szczegółów, wpadek z dykcją, offbeatów czy innych pierdółek, to pisząc o tej płycie mógłby się wyżyć na długie miesiące. Poszukiwacze rapowego naśladownictwa też mieliby sporo roboty. I co z tego?

Gówno. Ta płyta jest mistrzowska z kilku bardzo prostych względów - wielkie serce, wielki autentyzm, wielki talent. "Czuję się jak młody Włodi"... A ja nie czuję, że to autoprops na wyrost.

TiRon to uzdolniony undergroundowiec mający na koncie kilka podziemnych produkcji, które odbiły się szerszym echem. W efekcie na "MSTRD" dostał bity od takich kotów jak MF Doom, Oddisee czy DJ Dahl, a gościnne zwroty dograli Asher Roth czy Blu.

Płytę już dziś możecie u nas pobrać za darmo. Czemu warto?

Trochę męczące zaczyna dla mnie być to, że pisząc teraz o kimś, kto bierze udział w największym polskim beefie w historii, automatycznie muszę uważać na to czy dobrą opinią o nim nie urażę zwolenników drugiej strony. Głupie, nie? Jak napiszę, że Peja zrobił dobry kawałek, stado ziomów kibicujących Pariasowi czy Tedzikowi natychmiast powie, że trzymam jego stronę i odwrotnie. Trzeba z tym żyć. Pismaki wcale nie mają tak łatwo jak wam się wydaje hehe.

Tym razem nie zawaham się jednak przed pochwaleniem Peji, który, choć od lat mówi o tym, że wydawanie muzyki w tym kraju się nie opłaca, postanowił założyć label. Label na którym może nie zarobi hajsu, ale za to może pomóc wybić się postaciom, które w przyszłości będą nakręcać tę scenę. RPS Enterteyment ruszyło, a dla fanów Slums Attack też mamy dobrą wiadomość!

Mimo usilnych i drogich prób zbudowania mistrzowskiej drużyny władzom Cavaliers niezbyt się to udaje i nawet zjednoczenie LeBrona z Shaq'iem nie pomogło wywalczyć finału. Za to w ciszy i spokoju coraz prężniejsza staje się rapowa scena Cleveland.

W ubiegłym roku swoim "Man On The Moon" pozamiatał Kid Cudi. Gościnnie mogliśmy tam usłyszeć jego ziomka Chipa Tha Rippera, który pokazał się z całkiem dobrej strony. W tym roku przejął debiutancką pałeczkę od Cudiego i próbuje udowodnić, że nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa.