Hip-Hop/Rap

HIFI Banda - A My (2010)

Dlaczego: Ciężko mi obliczyć, ile ten numer zyskuje z klipem, ale na pewno sporo. Świetny klimat, głęboki bit i celny, rozkminkowy tekst.

To, że beatboxowe WBW często stało w cieniu pojedynków freestylowców, wcale nie znaczy, że nie ma w naszym kraju swoich fanów. Właśnie dla nich przygotowaliśmy pełną videorelację z bitwy.

Dziś w kolejnej odsłonie prezentujemy wam kolejny pojedynek. To nieprawdopodobne co ludzie potrafią zrobić tylko przy pomocy aparatu głosu i mikrofonu. Sprawdźcie jak spisali się Belu i Grajek.

DJ Premier - jedna osoba, godziny, ba... tygodnie rewelacyjnej muzyki, setki wspomnień, kilkaset numerów, które na całym Świecie uważane są za klasyki... Jeden z tych hip-hopowych artystów, którego obecność na czyjejś płycie, wielu uznaje za podniesienie jej wartości. Pochodzący z Teksasu geniusz brzmienia Nowego Jorku, przygotował dla nas mixtape/street-album, który ma reprezentować nie tylko potencjał jaki wciąż drzemie w tym weteranie, ale również w jego podopiecznych z obozu Year Round Records.

Oprócz Blaq Poeta, Nicka Javasa, NYG'z i Khaleela, pojawiają się tu jednak również takie postaci jak Saigon, Papoose, Joell Ortiz, KRS One, MC Eiht, Young Maylay, Lady Of Rage, Grand Puba, Freddie Foxxx czy Royce Da 5'9". Jeśli ktoś z was nie ma ochoty na słuchanie takich raperów na bitach Preemo, jest... dziwny.

Talib Kweli Green -  przez jednych uważany za jednego z najlepszych tekściarzy w hip-hopie ostatnich lat, przez innych za pseudo-filizofa, który słowa "afrocentryzm" używa częściej niż "czytać". Ostatni album Reflection Eternal do dziś wywołuje silne emocje i zażarty spór, rozstrzał opinii w którym jest tak wielki, że przeciętny słuchacz nie ma pojęcia czego spodziewać się, kiedy sięga po "Revolutions Per Minute"...

Talib Kweli po niespecjalnych wynikach komercyjnych, wziął się do roboty nad kolejną solówką i kilkoma mixtape'ami. Dziś mamy dla was tracklistę zapowiadanego na 25 stycznia albumu "Gutter Rainbows".

To jeden z tych kawałków, których więcej się słucha niż się o nich wie. Wyprodukowane przez Kaya Gee, członka nieśmiertelnego Naughty By Nature, imprezowe monstrum z 1995 roku, na którym Milkbone, biały tak bardzo jak wskazuje nick, pokazuje, że może i nie potrafimy skakać, ale rapować na pewno tak. Nawet jeśli flow jest silnie zbliżone i mocno nacechowane naleciałościami, które słyszeliśmy pierwszy raz u Notoriousa B.I.G, to trzeba oddać temu należny respekt.

Dodajmy, że to wszystko obrazuje naprawdę kozacko zrealizowany imprezowy teledysk, który wygląda tak jak w 95 powinien.