Fabuła "Made In 2" - recenzja

Pierwszy album Fabuły zatytułowany "Dzieło Sztuki" wzbudził w polskich odbiorcach różne odczucia. Z jednej strony trzech raperów zdecydowanie powyżej krajowej średniej z doborową plejadą gości potrafiło zrobić numery bezpardonowo kopiące w łeb. Z drugiej -  płyta nie była równa i jako całość trochę rozczarowywała po świetnych singlach. Co do jednego zgadzała się większość - potencjał tego trio jest olbrzymi, a przy dobrych wiatrach druga płyta może okazać się prawdziwym rzeźnikiem.

Trio w międzyczasie przekształciło się w kwintet (do składu wrócił Konradziwo, a nominalnym członkiem stał się DJ Perc), a płyta "Made In 2" trafiła na rynek nakładem Step Records. Co się zmieniło?

Mnóstwo. Nowy krążek reprezentantów BSTOK podnosi poprzeczkę nie tylko samym autorom, ale chwilami podnosi go dla polskiej sceny w ogóle. Chwilami, bo nie jest to krążek idealny. Ma za to takie momenty, których przegapić wręcz nie wolno. Włączając ten album możecie spodziewać się momentów, kiedy trzymając się za głowę opuścicie szczękę na podłogę i będziecie cofać zwrotki nie mogąc ogarnąć własnej zajawki. No dobra... Nie wszyscy. Znajdą się tacy co wolą rozpisywać to i sprawdzać czy to imiesłów przymiotnikowy, czasownik czy srownik... Jakie to ma znaczenie, kiedy w "Znów" Bezczel jadzie większość zwrotki na podobnych rymach, a i tak rozpierdala system? Charyzma, siła przebicia, nagromadzenie rymów... Takich zwrotek jak ta z "Nieodwracalnie" nie da się zapomnieć. Czwórka Poszwixxxa w numerze "W Imię Zasad" (ta w okolicach 2 minuty) jest dewastacją nawet jeśli byłaby nawinięta w jidysz... Itd. Itp. Wymieniać można długo. Chłopcy z forum piszą analityczne posty, Fabuła pisze zwrotki i to takie, że czasami po prostu niszczy wszystko wokół. Konrad na pewno odstaje technicznie, ale nie jest mniej szczery czy zaangażowany. Ede może trochę wkurzać manierą w głosie, choć chwilami pokazuje, że stać go na naprawdę wiele. Zresztą... Dla takich numerów jak "Znów", "Jak Wielu MC's" czy "Żyjesz Szybko, Umierasz Młodo" można wybaczyć wiele. Fabuła to zespół. Nie tylko w waszych słuchawkach, w życiu również. Na tej płycie czuje się po prostu, że to prawdziwe, szczere numery pisane prosto z serca. Nie wiem jak dla was, ale dla mnie ma to ogromne znacznie.

Bitami w zdecydowanej większości zajął się Poszwixxx i trzeba przyznać, że tym razem z zadania wywiązał się naprawdę dobrze. Wejście "W Imię Zasad", brzmienie "Made In 2" czy nawet znacznie lżejszego, ale bardzo ciekawego "Ziarna Czasu/All I Have" to bardzo wysoka półka. Puśćcie "Jak Wielu MC's", podkręćcie volume i przekonajcie jak to potrafi hulać. Chwilami w bitach czuć dużo patosu, ale sposób w jaki zespół wykorzystuje te bity wszystko elegancko wyważa (lub podkreśla) i tworzy świetne numery. Swoje perełki dołożyli Creon - niezawodny jak zawsze oraz Kixnare, którego bit pasuje do numer "Hip-Hop For Life" jak ulał. Goście? Szczerze mówiąc przy takich gospodarzach ciężko błyszczeć. Rychu Peja wypada na ich tle blado. Historyczną współpracę z PWRD i HIFI pewnie już znacie. Wykopana przez Edego Chantelle Jackson brzmi kapitalnie. Najważniejsze, że nikt nie zepchnął gospodarzy na drugi plan. Na olbrzymi plus wypada DJ Perc, który wpasowuje się w numery kapitalnie, dysponuje świetną techniką i co zdecydowanie rzadsze w Polsce - wyczuciem. "Umiejętności" w przypadku Fabuły to termin kluczowy, a to, że priorytety techniczne są inne od ogólnie obowiązujących... Ja już mam dosyć takich samych raperów, może dlatego ta płyta robi na mnie takie wrażenie.

"Made In 2" nie jest płytą idealną. Nie jest równa podobnie jak "Dzieło Sztuki", ale ilość kozaków jest tu znacznie większa. Uważam, że każdy szanujący się obserwator polskiej sceny musi mieć ją na swojej półce. Nie wyobrażam sobie, żeby nie znać "Znów", "Made In 2", "Żyjesz Szybko Umierasz Młodo" czy "Jak Wielu MC's". Oldschoolowe łby znajdą tu kozackie follow-upy, osiedlowe ziomy zakochają się w potężnych miejskich hymnach, a zwolennicy mocnych życiówek z pewnością nie przejdą obojętnie obok wersów z takich tracków jak "Spójrz Prawdzie W Oczy" czy "Przyjaźń". Tu naprawdę jest się czym jarać. Kontrowersyjny (?!) "Pijany Bankrut" to melanżowy hicior, "Hau Hai" z "Grubych Jointów" jest rewelacyjne... Gdyby wyrzucić z tej płyty 10-15 minut nie miałbym się czego czepić. Nie mam zresztą takiego zamiaru. Są słabsze momenty, ale w żaden sposób nie są w stanie zmienić mojego pozytywnego wrażenia. Piątka z minusem dla całości. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, choć i każdy pewnie pomarudzi na parę numerów. Pod spodem oszałamiająca jak na polskie warunki ilość klipów. Sprawdźcie to koniecznie!