Niger "Co Biały Ma Czarnego (Mixtape)" - recenzja

Odkąd powstał Popkiller robiliśmy wszystko, żeby wyznacznikiem obecności artystów na naszej stronie był poziom artystyczny, który reprezentują. "Co Biały Ma Czarnego" to mixtape, który podobnie jak wiele innych, rewelacyjnych, a czasami nawet rewolucyjnych projektów, nie odbił się tak dużym echem jak powinien. Czemu moim zdaniem powinien? Bo w tym wypadku dwóch MC's i jeden DJ tworzą drużynę, której rap ma w sobie większość cech, które ja w tej muzyce uwielbiam. Ten kto woli rozpatrywać poglądy polityczne raperów zamiast słuchać co naprawdę mają do powiedzenia może w tym miejscu przestać czytać i poszukać sobie kolejnych obiektów do stawiania po drugiej stronie barykady. Dla mnie Nigerzy, pomimo naprawdę licznych różnic światopoglądowych stoją po mojej - hip-hopowej.

W komentarzach doczytałem się (nie polecam), że to goście "nie wiadomo skąd"... Pora odrobić lekcje kochani komentujący. Majkel był aktywny na śląskiej scenie od początku zeszłej dekady, przejechał Polskę wzdłuż i wszerz grając koncerty z najlepszymi i battlując się na wolno. W 2003 roku wydał legal w Blendzie, a po drodze setki razy pokazał, że jest jednym z najlepszych MC w tym kraju. Od dawna mówię, że to moje krajowe top 5, a Niger tylko utwierdził mnie w tym przekonaniu.

Po pierwsze jako człowiek silnie zaangażowany w budowanie sceny w tym kraju, dobrał sobie do ekipy nie byle jakie talenty. Biak, znany pewnie niektórym z was z TruKru, dla mnie jest sporym odkryciem. To gość nie tylko dysponującym bardzo pewnym i fajnie wykombinowanym flow, ale również charakterystycznym głosem z barwą, która mocno odróżnia go od tłumu raperów. Poza tym pisze teksty nie gorsze niż jego starszy kolega, co sprawia, że punche naprawdę sypią się gęsto, a wersy, które przykuwają uwagę stanowią na tym albumie 90% całości. Do tego DJ HWR, który odpowiada nie tylko za adaptery, ale też za bity. To talent, który wymaga jeszcze szlifu, ale na pewno potrafi bujać perkusją i w klasycznej stylistyce mixtape'u spisał się dobrze. Na "Co Biały Ma Czarnego" znajdziecie sporo sampli wykorzystanych już w wielu klasycznych numerach, ale w konwencji mixtape'u tylko dodaje to kolorytu.

Największą zaletą jest tu jednak niespotykana w polskich warunkach błyskotliwość. "Akcja Alfabet 2" nawiązująca do wspomnianego przeze mnie debitu Koligacji GK, w którym Majkel buduje wersy z kolejnych liter alfabetu mówi sam za siebie. Drugie wejście w tym numerze to dla mnie zwrotka idealna. Jeśli chodzi o tematykę rozstrzał jest olbrzymi. Od zajebiście złośliwego i trafnego "Nie Jestem Specem Od Mody" przez melanżowy szlagier "Nie Pytaj Mnie" po politycznie zaangażowane "Jebać Rząd". A jak jesteśmy przy polityce... Antysystemowy przekaz nie ma tu moim zdaniem żadnych cech, które powinny budzić kontrowersje. Zresztą jeśli ktoś nazywa tak celnego strzała w system podatkowy jak "Jebać Rząd" lewactwem swoje pojęcie o polityce stawia w słabym świetle. Mniejsza o to. Tutaj chodzi o rap, a ten na tej płycie jest tak gruby, że trzeba być głuchym, żeby twierdzić inaczej. Majkel powinien dostać jeszcze duży props za to, że jego praca nad własnym stylem nie zatrzymała się na przestrzeni tylu lat, które złamałyby niejednego. Lekcje artykulacji głosu dały mu w rękę nowe atuty, a jego pijacka, charcząca barwa w "Tu i Teraz" czy numerze tytułowym jak dla mnie brzmi kozacko.

Remix singla z "M Jak Majkel" zatytułowanego "Nikt" w którym pojawia się Magda Soczawa zmienia ten numer nie do poznania. Zdecydowanie na plus. Można by tu rozwodzić się nad każdym numerem - "Zostać Królem" ze Skorupem to coś przepięknego i jeden z moich ulubionych numerów 2011 roku, "Cały Kraj" buja tak, że ciężko usiedzieć w miejscu, "Przepadzitek" z HK Rufijokiem przypomina wszystko co najlepsze z 3odowego klimatu itd. itp. Ten mixtape to godzina fantastycznej zabawy w trakcie której oprócz tego, że wiele razy parsknięcie śmiechem przy błyskotliwych punchach, ale też nie wyłączycie myślenia... Biak i Majkel mają coś do powiedzenia i mówią to lepiej niż większość raperów na tej scenie. Ciężko mi znaleźć tutaj wady. Bardzo mocna piątka.

PS: W recenzji nie wymieniłem żadnego wersu, a do cytowania jest ich tu setki. Kilka moich ulubionych "Nie mów mi, że wiesz lepiej, rap to nie zupa/ Nie wystarczy wlać przecier żeby być jak 2Pac", "Wracam zmięty, ale nie jestem spięty/ że pogubiłem bluzę, byle znalazł ją biedny", "Nocą lekko zrobiony mam do siebie duży dystans/ Szczególnie gdy ostatni autobus pryska/ a kluczem do szczęścia jest to, że znajdę klucze/ w pakiecie portfel, telefon... fajne uczucie", "Rzadko żałuję rzutkiej natury parcha/ ciężko się dyskutuje z dupkiem postury karka", "To imię, które nosisz nie jest tylko zbitkiem dźwięków/ tchórz uniknie sukcesów, odważny nie uniknie lęku", "Z dwóch baniek na rachunku połowę dajmy państwu/ A może nie spotkamy dziś ich psów bez kagańców"... Mogę tak jeszcze długo. Lepiej sami wybierzcie swoich faworytów.