Krizz Kaliko "Shock Treatment" - recenzja

Krizz Kaliko to jeden z najbardziej wszechstronnych artystów działających w rapowej branży. Potrafi raz odnaleźć się znakomicie w mocnej rockowej stylistyce, by za chwilę zaśpiewać ciepłym soulowym głosem i dołożyć do tego pełne energii i przyspieszeń zwrotki.

Chory na vitiligo podopieczny i kompan Tech N9ne'a we wrześniu wypuścił swój trzeci solowy krążek. Jak spisał się tym razem?

Brak mi trochę tego szaleństwa i różnorodności, z którą mieliśmy do czynienia na "Genius". Płyta może szokować nieprzyzwyczajonych, ale fanów raczej nie zaskoczy. To ostra midwestowa jazda na szybkich i walących po głowie bitach. Sporo bangerowych momentów, numerów, które rozbujają wam karki w najlepsze. Sporo pędzącej nawijki w wykonaniu gospodarza i Tecca Niny. Tracków, które idealnie sprawdzą się w wersji koncertowej. "Simon Says" to czysty ogień, podobnie jak "Hardcore", "Get Around" czy "One Of Them Ones" mogłyby rozpalić niejeden parkiet a dla odmiany "Stripper Dance" to zgrabny slow jam natomiast "In My Dreams" przynosi trochę patosu i nocnego mroku. Kaliko tradycyjnie krąży po gatunkach, miesza delikatny wokal z szybkim rapem i mocnymi gitarami, jednak jedzie po bandzie mniej niż ostatnio i takich hiciorów jak "Misunderstood" tu nie znajdziemy.

Zaskakuje to, że tym razem Kaliko wypadł chyba lepiej od Techa i jego "The Gates Mixed Plate". Jednak brak mi jakiejś kropki nad i. Mało kawałków, które prezentują poziom wyżej niż dobry. Mimo wszystko trochę mało też w porównaniu do poprzedniego albumu różnorodności i przekrojowości, będącej największym atutem Kaliko. Fani brzmień spod szyldu Strange Music mogą łykać w ciemno i katować tym swój sprzęt, reszcie polecam sięgnąć raczej po "Geniusa", ale jak ten trafi wam w gusta sprawdźcie bez wahania "Shock Treatment". Nie jest to z pewnością płyta przeciętna, ani taka jakich wiele i należy jej się okrągła i mocna czwóreczka. Kali Baby!