Single dekady

Nas - One Mic (2001)

Dlaczego:
- Ten numer dla mnie jest jak instruktaż "jak zostać legendą hip-hopu". Równowaga treści i formy, pełne emocjonalne zaangażowanie we flow, tekst w typie tych na które stać tylko lirycznych mistrzów... Nic nie jest lepsze od "One Mic". Dyskusję można toczyć w kwestii czy coś jest mu równe. (D)

- Bo Nas potrzebował tylko jednego mikrofonu, by zrobić coś ponadczasowego, czego ząb czasu nie będzie w stanie nadkruszyć chyba nigdy. Narastające napięcie, ostry i mocny przekaz, wyrzucanie z siebie całej złości na świat i ukazanie do czego może służyć rap... Największy rapowy singiel minionej dekady. (M)

Eminem - Lose Yourself (2002)

Dlaczego:
- Bo w numerach takich jak ten naprawdę łatwo się zatracić. Film o własnym życiu Eminem wzmocnił kawałkiem, w którym wyrzuca z siebie całą złość, niepewność i strach poprzedzający stanięcie przed jedną jedyną życiową szansą. W "Lose Yourself" ciężko dostrzec jakiekolwiek wady - to track perfekcyjny i jeden z najlepszych i najmocniejszych rapowych motywatorów, pomagających sięgać po swoje. (M)

- Można marudzić na to, że Slim Shady to głupkowate alter ego, które pozwala Eminemowi zarabiać miliony dolarów, że Dre wygrzebał go bo tak mu podpowiedzieli spece od marketingu, że jego bity są robione na jedno kopyto... Potem włączasz ten numer i nie masz wątpliwości, że mówisz o jednym z największych MC's w historii i czujesz satysfakcję, że mogłeś śledzić jego poczynania za swojego życia. Trzeba być straszną marudą, żeby przyczepić się do "Lose Yourself". (D)

Jay-Z - 99 Problems (2004)

Dlaczego:

- Gitary, które generują setki kilodżuli w każdej komórce Twojego działa, perkusje, które brzmią jak stworzone do burzenia budynków i on... Jigga dla zeszłej dekady jest postacią kluczową, co potwierdził takimi singlami jak ten. Dialog z policjantem z drugiej zwrotki to żywa historia, jak całe "99 Problems" zresztą. Da się tym nie jarać? (D)

- Bo z pewnością wielu słuchaczy zareagowało na ten bit podobnie jak sam Jay. Potężne gitary i mocarne oldschoolowe bębny Rubina stworzyły mieszankę wybuchową, która wciąż robi ogromne wrażenie. Jigga dosiadł tego bitu w swoim najlepszym stylu, dając singiel uliczny, brudny i dziś już kultowy. (M)

Wiz Khalifa "Black & Yellow" (2010)

Dlaczego: Co do najlepszego singla 2010 roku wątpliwości raczej nie mieliśmy. Wiz swoim zadymionym stylem rozłożył biznes na łopatki, a tym numerem ukradł wiele cennego czasu słuchaczom (i masie raperów, którzy też chcieli nagrać na tym bicie) na całym Świecie, wdzierając się krok po kroku na szczyt Billboardu. Aha, you know what it is!

Wyróżnienia:

2. Big Boi ft. George Clinton & Too $hort "Fo Yo Sorrows"
3. Reflection Eternal "Ballad Of The Black Gold"
4. Xzibit "Hurt Locker'
5. Nas & Damian Marley "As We Enter"/ Joell Ortiz "Call Me"/ B.o.B "Airplanes"

Lil Wayne feat. Static Major - Lollipop (2008)

Dlaczego: Największy hit roku 2008 i to w dużej mierze dzięki niemu "Carter III" zdobył milion sprzedanych sztuk w tydzień. "Lollipop" jak i samego Lil Wayne'a można kochać lub nienawidzić. Jednak jak już się wkręci to nie ma zmiłuj i efekt jest skuteczniejszy niż niejedna hipnoza. W tym wszystkim jedynie ogromna szkoda, że Static Major nie dożył swojego największego sukcesu w karierze...

2. Statik Selektah feat. Cassidy, Saigon, Termanology - To The Top
3. EPMD - Listen Up


Jako, że rok 2008 to już okres naszej spinnerowej egzystencji to postanowiliśmy się nie rozdrabniać i wyszczególnić wam jedynie miejsce 1. Jeśli jesteście głodni więcej to zapraszamy do rankingu ze stycznia 2009, w którym singli z 2008 znajdziecie aż 15.

Chamillionaire ft. Slick Rick "Hip Hop Police" (2007)

Dlaczego: Kameleonie flow chyba nie może wystawić sobie lepszej reklamy niż ten numer. Kiedy u Twojego boku występuje taki koleżka jak the legendary Slick Rick to zobowiązuje do spięcia się na 100% swoich możliwości. Południe w jak najlepszej odsłonie.

Kanye West feat. T-Pain - Good Life (2007)

Dlaczego: Bo tak właśnie robi się mainstreamowe single z przepychem, pozytywnym vibe'em, mocą a zarazem wysokim poziomem artystycznym. Świetny, soczysty bit Westa, stylowa nawijka z rozbrajającym luzem i T-Pain, który wyjątkowo nie przeszkadza i nie kłuje w uszy (to chyba jego najlepszy feat jaki znam). Welcome to the good life.