Kurupt "Streetlights" - recenzja

Kurupt lubi różne style. Reprezentant Los Angeles nagrywał, co jest oczywiste, w stylu "G". Był moment, że nagrywał także w typowo wschodnim klimacie (drugi dysk "Kuruption!").

A jak wypada najnowsze, trącące południem, dzieło - "Streetlights"?Południowy styl produkcji, "Streetlights" zawdzięcza... saksofoniście.

Mowa o Terrace Martinie. Swój szósty solowy album, członek Tha Dogg Pound powierzył w zdecydowanej większości producentowi z Kalifornii. Wyszło to średnio, co najmniej o klasę niżej niż zeszłoroczny, zbierający różne opinie album z DJ Quikiem - "BlaQkout!". Dużo piszczał, głęboki bas, czasem orientalna nuta - najkrótsza charakterystyka 12 utworów (w tym jeden stworzony w kooperacji z Quikiem) wyprodukowanych przez tego pana. Dwa pozostałe utwory są dla niego lekcją stylu. Weterani: Lil Jon i Pete Rock, w swoich dwóch utworach wypadli znacznie lepiej. Obydwaj w swoim stylu. Szczególną uwagę należy zwrócić na tego drugiego. W końcu niedługo ma się ukazać nowy album TDP w całości przez niego produkowany.

Na tle przeciętnej produkcji Martina równie przeciętnie wypada sam Kurupt i zaproszenie przez niego goście. Bardzo popularny ostatnio zabieg, jakim jest zaproszenie dużej ilości znajomych, kompletnie psuje obraz całokształtu. Dwa solowe kawałki to zdecydowanie za mało, jak na takiego wyjadacza jak Young Gotti. Inni, jak Snoop czy Xzibit, jakby na przymus. Na szczęście są jeszcze mniej gorące ksywki, które jako-tako ratują średnią przecież lirykę (choć wersy o 2Pacu i Dre potrafią poruszyć).

Oczekiwałem dobrej zachodniej płyty, a dostałem południowy materiał, znacznie odbiegający od obecnego poziomu tam panującego. Chyba nie tego chciał każdy fan produkcji z zachodu Stanów Zjednoczonych. Trójka, ale wkrótce z Dazem powinno być lepiej.